تاثیر عامل های پیش برنده و بازدارنده ی گرایش جوانان روستایی خرم آباد به شغل کشاورزی

بخش کشاورزی از یک سو نقش محوری در رشد اقتصادی و توسعه روستایی از طریق ارائه مواد غذایی مورد نیاز و فرصت های شغلی در کشورهای توسعه یافته ایفا می کند. از سوی دیگر توسعه آینده کشاورزی در هر کشوری متکی به جوانان روستایی است. از این رو کشاورزی و جوانان نه به طور کاملا جداگانه بلکه مکمل یکدیگرند و باید برای بقای آینده خود دست در دست هم دهند. هدف از این پژوهش بررسی عامل های پیش برنده و بازدارنده ی گرایش جوانان روستایی خرم آباد به شغل کشاورزی می باشد. این پژوهش کاربردی، از نوع تحقیقات توصیفی- هم بستگی و جامعه آماری آن جوانان روستایی 15 تا 24 ساله خرم آباد می باشد (24160=N). با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 210 تن برآورد شد. ابزار تحقیق پرسش نامه بود که روایی شکلی و محتوایی آن با استفاده از نظرسنجی از اعضای هیئت علمی گروه اقتصاد و توسعه روستایی دانشگاه لرستان و کارشناسان جهاد کشاورزی تایید شد. برای سنجش پایایی از پیش آزمون و محاسبه ضریب پایایی تتای ترتیبی استفاده شد. پردازش داده ها با نرم افزار (SPSS) انجام گرفت. در این پژوهش نتایج آزمون من ویتنی نشان داد که گرایش جوانان متاهل به نسبت مجرد و مردان به نسبت زنان به شغل کشاورزی به طور معنی داری بالاتر می باشد. تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد عامل های بازدارنده ی گرایش جوانان روستایی به اشتغال در بخش کشاورزی در شهرستان خرم آباد به ترتیب اهمیت در شش دسته؛ اقتصادی، طبیعی، اجتماعی-فرهنگی، شغلی، خدماتی و مهارتی دسته بندی شدند.

کلیدواژه ها:

جوانان روستایی ، شغل کشاورزی ، بخش کشاورزی ، عامل های بازدارنده ، تحلیل عاملی