نقش کود دامی در کاهش تنش رطوبتی و مصرف کودهای نیتروژنه و بهبود کیفیت محصول

در ارتباط با روش های کنونی کشت و کار و مصرف کودهای شیمیایی و سموم دفع آفات گیاهی، همواره اعتراض هایی در سطح جهان مطرح می باشد، مواردی که مورد اعتراض می باشند گوناگون اند. به طور مثال کشاورزی تک محصولی و کشاورزی فشرده، تخریب خاک، مصرف بی رویه سموم آفت کش، بالا رفتن غلظت نیترات در آب آشامیدنی از جمله اعتراض ها می باشند. از این رو تلاش هایی برای ابداع و توسعه سیستم های تولیدی (جایگزین) در کشاورزی به عمل آمده است. این شیوه کشاورزی به عنوان کشاورزی زیستی شهرت یافته است و هدف نهایی آن دست یابی به شیوه ای از کشاورزی متوازن است که پایدار و متعادل باشد و فقط از منابع محلی و تجدید شونده استفاده نماید. به منظور بررسی تأثیر مصرف بهینه کودهای آلی و کود شیمیایی نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاهان زراعی مانند ذرت در سال های 86-85 ، افتابگردان 1384 ، زیره سبز در سالهای 86-85 ، ذرت 1389 در شهرهای تهران، اراک، تهران و رشت، نتایج تحقیق چند ساله نشان داد، به طور مثال در گیاه ذرت بیشترین عملکرد در سیستم های تلفیقی به دست می آید. همچنین کود نیتروژن کافی از منابع شیمیایی، عملکرد دانه را تحت شرایط تنش رطوبت به مقدار کم افزایش می دهد در حالی که نیتروژن به صورت تلفیقی (شیمیایی و آلی) افت عملکرد دانه ناشی از تنش کم آبی را تا اندازه ای جبران می کند، و با آبیاری کامل عملکرد دانه باز هم افزایش بیشتری نشان می دهد. در شرایط تنش خشکی شدید، کود نیتروژن به صورت تلفیقی و آلی افت عملکرد دانه ناشی از تنش را افزایش داد و با مصرف توأم کودهای شیمیایی و آلی، علاوه بر کاهش میزان مصرف کودهای شیمیایی، عملکرد دانه بهتر خواهد شد. همچنین بهترین کیفیت دانه ها در ترکیبات مختلف نیتروژن، روش زیستی و تلفیقی می باشد.لذا می توان پیشنهاد داد با توجه به سیستم کشاورزی متداول در ایران برای دست یابی به کشاورزی زیستی بهترین سیستم هم اکنون سیستم تلفیقی می باشد و با بهبود وضعیت خاک ها در ایران و افزایش تجربیات و پیشرفت های علمی کشاورزان در آینده به سمت سیستم کشاورزی زیستی پیش رفت

کلیدواژه ها:

کشاورزی زیستی ، کشاورزی متداول ، عملکرد ، کیفیت محصول