بررسی تاثیر آنیل انحلالی بر ریزساختار، خواص مکانیکی و جوش پذیری آلیاژ اینکولوی 825 پس از 10 سال سرویس دهی

سوپرآلیاژ اینکولوی 825 یکی از آلیاژهای پرکاربرد در دمای بالا در صنایع مختلف و به ویژه صنایع نفت و گاز می باشد. از ویژگی های مهم این آلیاژ ایجاد تغییرات در ریزساختار و خواص مختلف آن در اثر سرویس دهی طولانی مدت در دماهای بالا می باشد که اصطلاحا به آن پیر شدن گفته می شود. از این رو بررسی دقیق تر تاثیرات سرویس دهی در دمای بالا و آنیل انحلالی با هدف بازیابی خواص این آلیاژ ضروری می باشد. در این پژوهش تاثیر سرویس دهی و آنیل انحلالی بر ریزساختار و خواص مختلف این آلیاژ در سه حالت نو، پیرشده در اثر سرویس دهی در دمای oC 600 و زمان 10 سال و پیرشده و سپس آنیل شده در دمای oC 1200 و زمان 60 دقیقه مورد بررسی قرارگرفته است. ریزساختار این آلیاژ با استفاده از میکروسکوپ های نوری و الکترونی مورد بررسی قرار گرفته است. از آزمون وارسترینت طولی به منظور ارزیابی جوش پذیری این آلیاژ استفاده گردیده است. آزمون های سختی سنجی، کشش و ضربه شارپی نیز به منظور بررسی خواص مکانیکی این آلیاژ انجام گرفته اند. پیرشدن منجر به افزایش تراکم رسوبات، افزایش سختی و استحکام و کاهش چقرمگی و جوش پذیری این آلیاژ گردیده است، در حالی که آنیل انحلالی، انحلال رسوبات، بهبود جوش پذیری و چقرمگی و کاهش استحکام و سختی را نشان داده است.

کلیدواژه ها:

آنیل انحلالی ، اینکولوی 825 ، پیرشدن ، ریزساختار ، جوش پذیری ، خواص مکانیکی