بررسی اثر تغذیه ای ناپلی آرتمیا (Artemia urmiana) بر میزان رشد و بقای ماهی گوپی (Poecilia reticulata) در مراحل لاروی و بلوغ

امروزه توجه خاص جامعه بشری به ماهیان زینتی، باعث شده تا این صنعت آبزی پروری جایگاه ویژه و خاصی دربین علاقه مندان شیلات و تا حدودی عموم مردم پیدا کند. مسلما تولید بالا و با کیفیت ماهیان زینتی، نیازمنداستفاده از غذای مناسب و مطلوب می باشد. تحقیقات انجام شده نشان داده است که استفاده از غذای زنده درمقایسه با غذای مصنوعی ارزانتر و مطمئن تر می باشد. در حال حاضر غذاهای زنده متعددی برای تغذیه ماهیان درمراحل لاروی و بلوغ به کار میرود، از مهمترین غذاهای زنده مورد استفاده در این زمینه می توان به ناپلی آرتمیااشاره کرد. در این تحقیق تعداد 60 عدد ماهی گوپی (30 عدد بالغ و 30 عدد لارو) برای انجام آزمایش انتخابشدند. هر گروه از ماهیان به طور جداگانه، از مقدار یکسانی ناپلی آرتمیا، در وعده های مختلف تغذیه شدند. در اینآزمایش هر گروه از ماهیان هر 4 روز یکبار مورد بررسی قرار گرفته و عملیات زیست سنجی بر روی آنها صورتگرفت. مدت تغذیه ماهیان 24 روز طول کشید و در این مدت رفتار تغذیه ای ماهیان و داده های وزنی و طولی ثبتشد. پس از پایان کار، داده های آزمایش با استفاده از نرم افزار Excel و Past مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان می داد که اختلاف معنی داری بین رشد لاروها و اثر تغذیه ای ناپلی آرتمیا وجود ندارد. اماازآنجاکه ماهیان بالغ به دلیل اندازه، سن و خصوصیات دیگر، مقدار غذای بیشتری نسبت به لاروها مصرف می کنند،پس می توان گفت که زمان رسیدن بالغین به حد سیری، نسبت به ماهیان نابالغ بیشتر است و استفاده از ناپلیآرتمیا، غذای مناسب و مطلوبی برای رشد و بقای گوپی بالغ نمی باشد. با استناد به مطالعات انجام شده در جهان،می توان گفت که آرتمیای بالغ نسبت به ناپلی آرتمیا از میزان پروتئین و اسیدهای آمینه ضروری بیشتری برخورداراست. بنابراین بهتر است در تغذیه ماهی گوپی بالغ (Poecilia reticulate) از آرتمیای بالغ به همراه سایرمکمل های غذایی به صورت متناوب استفاده کرد، این کار موجب کاهش هزینه های تولید ماهی شده و همچنین ماهیان بالغ نیز از ذخیره غنی تری از پروتئین برخوردار می شوند.

کلیدواژه ها:

ماهی گوپی ، غذای زنده ، آرتمیا ، رشد