بررسی اثربخشی آموزش نظریه ی ذهن برکاهش اختلال نافرمانی مقابله ای و افزایش توانایی نظریه ذهن در کودکان 10 تا 12 سال

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش نظریه ی ذهن بر کاهش اختلال نافرمانی مقابله ای و ا فزایش توانای نظریه ذهن در کودکان 10 تا 12 سال شهرستان میناب انجام شده است. نمونه 40 نفر از دانش آموزان 10 تا 12 سال شهرستان میناب و مادرهایشان گردآوری شده است. کودکان گروه آزمایش به مدت 9 جلسه آموزش نظریه ی ذهن را دریافت نمودند. ابزار پژوهش پرسشنامه ی CSI-4 و آزمون باور کاذب بود. داده ها با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین سنجش توانای نظریه ذهن حاکی از وجود ضرایب همبستگی بالا بین نمرات پیش تست و پس تست متغیر نافرمانی مقابله ای است، برای آزمون این فرضیه از روش تحلیل T برای گروه های مستقل استفاده شد. با توجه به یافته های به دست آمده از تحلیل کوواریانس، مداخله های مرتبط با نظریه ی ذهن باعث افزایش توانایی نظریه ی ذهن و کاهش پرخاشگری گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل گردید. با استناد به یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که آموزش نظریه ی ذهن می تواند باعث افزایش توانایی نظریه ی ذهن و کاهش پرخاشگری کودکان گردد. بنابراین بر آموزش این مسائل در بافت والد- کودک و در دبستان ها برای رشد دانش آموزان تاکید گردد.

کلیدواژه ها:

نظریه ذهن ، اختلال نافرمانی مقابله ای ، کودکان