اثربخشی قصه گویی بر میزان اضطراب و سازگاری در کودکان مهدکودک های شهر قم

هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی قصه خوانی گروهی بر میزان اضطراب و سازگاری کودکان بوده است. روش این پژوهشف از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، بوده است. بدین صورت که از میان جامعه آماری 1600 نفر از کودکان 5-6 سال مهد کودک های شهر قم، چهل نفر از کودکان دختر و پسر 5 تا 6 سال، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس شناسایی شدند و پس از تکمیل پرسشنامه های اضطراب آسپنس و سازگاری بل، توسط والدین، به صورت تصادفی در دو گروه بیست نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه (45 دقیقه ای) تحت جلسات قصه خوانی و امور مرتبط با آن، قرار گرفت و در خصوص گروه کنترل، هیچ گونه مداخله ای صورت نگرفت. یافته های پژوهش نشان داد که روش قصه خوانی گروهی بر میزان اضطراب و سازگارری کودکان گروه آزمایش (مداخله)، تاثیر مثبت داشته است. بدین معنا که وضعیت اضطراب و سازگاری گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، بعد از انجام جلسات قصه خوانی، بطور معناداری در جهت مثبت تغییر یافته است. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، کلیه متولیان امر تعلیم و تربیت اعم از درمانگران، مشاوران و مربیان و معلمان می توانند با توجه به ظرفیت ها و نیازها، از شیوه قصه خوانی و قصه گویی، به عنوان یک مکتب و ابزار آموزشی و درمانی موثر، در آموزش مفاهیم مختلف آموزشی و تربیتی و درمان اختلالات رفتاری و عاطفی کودکان و نوجوانان، استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، اضطراب ، سازگاری ، کودکان