امکان ارتکاب قتل شبیه عمد و خطا از طریق ترک فعل

هر گاه کسی فعلی که انجام آن را برعهده گرفته یا وظیفه خاصی را که قانون بر عهده او گذاشته است، ترک کندد و به سبب آن جنایتی واقع شود چنانچه توانایی انجام آن فعل را داشته باشد جنایت حاصل به او مستند می شود وحسن مورد عمدی، شبه عمدی یا خطای محض است .ترک فعل گاهی آمیخته با فعل مثبت است مانند این که شخصی ته سیگار خود را در محلی که مستعد آتس سوزی است بیندازد و آن را خاموش نکند در این جا رابطه سببیت، ملاک انتساب نتیجه به فعل یا ترک فعل است. ترک فعل هم در حقیقت فعل مثبت است و در فقه با عنوان کف نفس شناخته می شود. عمدی یا شبه عمدی یا خطای محض بودن ترک فعل تابع ملاک های فعل مثبت است و تفاوتی با آن ندارد. پس اگر پرستار به قصد کشتن بیمار، داروهای بیمار را به وی ندهاد و بیمار فوت کند مرتکب قتل عمدی شده است و اگر بی احتیاطی کرده باشد قتل شبه عمد انجام داده است، مقنن در قانون مجازات اسلامی سابق موضع سکوت را اختیار نموده و در قانون مجازات اسلامی جدید به آن تصریح نموده و همین امر ضرورت بررسی و تحلیل ترک فعل به عنوان رفتار مجرمان در جنایات از منظر فقه و حقوق را توجیه می نماید و در این راستا تلاش می شود نقش ترک فعل را در جنایات علیه نفس مانند قتل، قطع عضو و جرح و همچنین در جنایات مطلق مانند ایراد ضرب ساده مورد بررسی قرار داده و به نقد موضع مقنن در این خصوص پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

قتل ، ترک فعل ، حقوق کیفری.عمد ، شبه عمد