بررسی سیاست جنایی ایران در قبال پدیده روسپیگری کودکان در حقوق ایران و پروتکل الحاقی دوم به کنوانسیون حقوق کودک

پژوهش حاضر با هدف بررسی سیاست جنایی ایران در قبال پدیده روسپیگری کودکان در حقوق ایران و پروتکل الحاقی دوم به کنوانسیون حقوق کودک اجرا شده است روش اجرای این تحقیق توصیفی تحلیلی بوده است. همانگونه که از عنوان این جرم مشخص است، عنصر مهمی که در تحقق آن لازم است به کار بردن زور و قدرت توسط مرتکب برای برقراری رابطه جنسی با فرد مقابل است. در این راستا، فرد مقابل نیز البته به مقاومت و دفاع از خود بر می آید امادر نهایت این مرتکب است که با برتری در مقابل وی به مقصود خود می رسد. این مطالعه انتقادی در نهایت به ارائه پیشنهاداتی بمنظور اصلاح مقررات فعلی در زمینه جرم روسپیگری کودکان منجر خواهد شد. روسپیگری بعنوان یکی از پرچالش ترین بحرانها و آسیبهای اجتماعی در سالهای اخیردر ایران وبسیاری از کشورهای دیگرجهان درحال افزایش است.علی رغم تلاش های بسیاردولتها درجهت کاهش آن روزبه روز با افزایش و رشداین پدیده درجهان مواجه هستیم.یکی از ابزارهای مقابله بااین پدیده سیاست جنایی است. لذا قضات در این گونه موارد احکام مربوط به زنا و جرایم برضد عفت واخلاق عمومی را اجرامی نمایند . هدف از این تحقیق بررسی راهکارهای قانونی کشور ایران و کنوانسیون حقوق کودک در مقابله بااین معضل اجتماعی وارائه راه هایی جهت اصلاح سیاست جنایی وجبران خلاهای قانونی است که مهمترین این راهکارها ، اصلاح قوانین جزایی ایران و جهان طبق کنوانسیون ها می باشد. بدین صورت که قانونگذار صراحتا جرم روسپیگری را در قانون مجازات بیان کرده برای آن مجازات تعیین نماید وبدلیل تفاوت هایی که خصوصیات این جرم باجرم زنا دارد باید بین این دو مقوله تفاوت قائل شود. در این پژوهش از منظر جرم شناختی به بررسی علل پیدایش این پدیده پرداخته امید است که بتواند قدمی در راه اصلاح سیاست جنایی ایران در برابر این معضل بردارد.

کلیدواژه ها:

روسپیگری کودکان ، کنوانسیون حقوق کودک ، سیاست جنایی ایران ، جرم انگاری.