سنجش میزان رضایت مندی ساکنان مسکن مهر از کیفیت محیط مسکونی(مطالعه موردی: مسکن مهر کوهدشت)

یکی از عوامل کلیدی در برآورد میزان موفقیت طرح­ های مسکن در زمینه پایداری، سنجش میزان رضایت مندی مردمی است که در یک منطقه یا محله مسکونی زندگی می­ کنند. آخرین برنامه و طرح دولت در زمینه مسکن برای اقشارکم درآمد، اجرای طرح­ های مسکن مهر بود؛ ولی با این حال برآورد نیاز ساکنان در هاله­ ای از ابهام قرار دارد. ازاین رو هدف این مقاله سنجش میزان رضایت مندی ساکنان از کیفیت محیط مسکونی با مورد نمونه مجتمع­ های مسکن مهر شهر کوهدشت می­ باشد. روش پژوهش در این مقاله از لحاظ ماهیت و روش توصیفی وتحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی است. روش جمع­ آوری داده­ ها و اطلاعات از نوع اسنادی و پیمایشی از طریق توزیع پرسشنامه بین ساکنان بوده است. جامعه آماری این پژوهش ساکنان مسکن مهر شهر کوهدشت می­ باشد که تعداد 2048 سرپرست خانوار را شامل می ­شود. حجم نمونه براساس فرمول کوکران 323 سرپرست خانوار برآورد شد و به روش تصادفی منظم، تقریبا از هر شش خانه یک خانه (سرپرست خانواده)، به وسیله پرسشنامه رضایت­مندی مورد سنجش قرار گرفت. بهمنظور تجزیه و تحلیل داده­ ها و اطلاعات نیز از نرم افزار تحلیل آماری SPSS استفاده شده است.یافته ­های حاصل از آزمون کای­اسکوئر نشان می­ دهد که بین متغیرهای مستقل از قبیل: جنسیت، اشتغال و وضعیت تاهل افراد با رضایت مندی از واحدهای مسکونی رابطه معنی­ داری وجود دارد. علاوه بر این، نتایج حاصل از تحلیل همبستگی پیرسون نشان می­ دهد که بین متغیرهای سن و درآمد ماهیانه با رضایت از مجتمع مسکونی رابطه معنی­ دار وجود دارد. همچنین، نتایج مستخرج از آزمونt نشان می­ دهد که رضایت مندی ساکنان از مجتمع مسکن مهر کوهدشت با توجه به میانگین کلی حاصل از 31 زیرمعیار، کمتر از حد متوسط (2/84) است، که این نتایج در سطح 95 درصد معنی­ دار می­ باشند.

کلیدواژه ها:

رضایت­ ، مندی ، کیفیت مجتمع مسکونی ، مسکن مهر ، شهرکوهدشت