مقایسه اثربخشی درمان واقعیت مجازی با نوروفیدبک بر کمبود توجه دانش آموزان مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی

هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی واقعیت مجازی با نوروفیدبک بر کمبود توجه دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری عبارت بود از دانش آموزان 7 تا 12 سال مقطع ابتدایی دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-97 که از بین آنها 48 نفر به شیوه هدفمند انتخاب و با رعایت معیارهای ورود به شیوه تصادفی به 3 گروه واقعیت مجازی، نوروفیدبک و کنترل (هر گروه 16 نفر) گمارده شدند. آزمون اسنپ–4 فرم والدین (1981) برای سنجش نقص توجه آزمودنی ها توسط مادران آنها تکمیل گردید. گروه آزمایش واقعیت مجازی تعداد 10 جلسه سه دقیقه ای مداخله نرم افزار واقعیت مجازی و گروه آزمایش نوروفیدبک تعداد 30 جلسه 45 دقیقه ای نوروفیدبک دریافت کردند. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. سپس از هر دو گروه پس آزمون و پیگیری به عمل آمد. نتایج نشان داد که واقعیت مجازی و نوروفیدبک در بهبود توجه موثر هستند، اثرات آنها در مرحله پیگیری نیز ماندگار است و تفاوت بین میانگین های گروه های آزمایش با گروه کنترل معنی دار است (001/0> p). شواهد به دست آمده نشان می دهند که واقعیت مجازی و نوروفیدبک در بهبود توجه دانش آموزان مبتلا در هر دو مرحله موثر هستند و تفاوت بین گروه های واقعیت مجازی و نوروفیدبک معنی دار نیست (05/0