بررسی تاثیر قصه گویی بر مهارت های شنیداری و رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی شهر مسجدسلیمان در سال 97-1396

این پژوهش با هدف تعیین تاثیر قصه گویی بر رشد مهارت های شنیداری و مهارت های اجتماعی دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی شهر مسجدسلیمان در سال 97-1396 انجام شده است. در مدل پژوهش، آموزش به روش قصه گویی به عنوان متغیر مستقل و متغیرهای مهارت های شنیداری و مهارت های اجتماعی به عنوان متغیرهای وابسته در نظر گرفته شده اند. در این پژوهش از روش تحقیق شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پس آزمون استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی شهرستان مسجدسلیمان بود کهاز میان آنان 40 دانش آموز(20 دانش آموز گروه آزمایش و 20 دانش آموز گروه کنترل) و به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنواننمونه انتخاب شد. جمع آوری داده های پژوهش به روش میدانی و با استفاده از پرسشنامه ی مهارت های اجتماعی واینلند (1953) و آزمونتمییز شنیداری وپمن (1958) بوده است. نتایج تحقیق حاضر نشان داده است که آموزش به روش قصه گویی بر رشد مهارت های اجتماعی ومهارت های شنیداری دانش آموزان تاثیر مثبتی می گذارد.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، مهارت اجتماعی ، مهارت شنیداری