مرور تاریخی بر دستاورد و چالش های آزمون پذیرش دستیار تخصصی پزشکی در یک دوره 40 ساله (1357 الی 1397) در ایران

مقدمه: آموزش پزشکی به سبب نیاز به عرصه های متنوع یادگیری در گستره وسیع، نسبت به سایر آموزش ها از ویژگی های خاصی برخوردار است که این جنبه در آموزش بالینی بیشتر نمود پیدا می کند. دوره دستیاری تخصصی پزشکی یکی از دوره های تحصیلات تکمیلی بالینی پزشکی است که با توجه به جایگاه این حرفه، از ابتدا مورد توجه قرار گرفته است. روش ها: در این مطالعه به بررسی سیر تحولات آزمون پذیرش دستیار تخصصی پزشکی طی سال های 1397-1357و دستاوردها و چالش های مطرح شده مرتبط با این آزمون در این بازه زمانی پرداخته و شرایط و ضوابط معین شده بر آزمون فوق الذکر تشریح می شود. همچنین دستاوردهای کسب شده طی سالیان اخیر جهت پیشبرد اهداف حوزه آموزش پزشکی بیان گردیده است. این مطالعه از نوع توصیفی و تحلیلی می باشد و به صورت کتابخانه ای انجام شده است. نتایج: تخصیص ظرفیت به دانشگا ه ها متناسب با نیاز های جامعه و بخش سلامت،تحول در شیوه پذیرش دستیاران، تربیت و جذب پزشک در مناطق محروم، توجه ویژه به نخبگان حوزه پزشکی از جمله اهدافی بود که در راستای عادلانه کردن پذیرش داوطلبان و پوشش نیروهای متخصص در سراسر کشور برنامه ریزی و پیاده سازی شد. نتیجه گیری: گسترش عدالت آموزشی و ایجاد فرصت های برابر آموزشی به افراد از هر طبقه اقتصادی و اجتماعی، شناسایی و جذب استعدادهای درخشان و نخبگان، تقویت نظام آموزش پزشکی با ارائه خدمات از طریق تعامل موثر و آموزش نیروی انسانی در سطوح گوناگون از جمله دستاوردهای حوزه آموزش پزشکی در نظام سلامت است.

کلیدواژه ها:

آزمون پذیرش دستیار تخصصی ، آموزش پزشکی ، آموزش بالینی ، نظام سلامت