سنجش و پایش فرسایش بادی حاشیه دریاچه ارومیه

اندازه گیری دقیق فرسایش بادی و ذرات بادرفت دارای اهمیت است در تحقیقق حاضر سعی شده است تا در حاشیه دریاچه ارومیه، فرسایش بادی منطبق بر استانداردهای جهانی اندازه گیری شود و علاوه بر آن تله های رسوب گیر بهبود و توسعه یابد. در مناطق مستعد فرسایش بادی مانند سلماس، جبل کندی، سپورغان، میاندواب، خاصلو و عجب شیر با هدف سنجش پارامترهای فرسایش بادی، ایستگاه سنجش و پایش فرسایش بادی احداث شد. پارامترهای فرسایش بادی نظیر ظرفیت انتقال و تلفات خاک در حاشیه خشک شده دریاچه ارومیه تعیین گردد. بدین لحاظ از انواع تله های رسوبگیر نظیر BSNE ، MDCO ، ISATIS و تله خزشی چاله ای در قالب چیدمان الگوی دو دایره دارای مرکز یکسان استفاده شد. پس از هر رخداد تله های رسوبگیر تخلیه، وزن رسوبات بادی در طبقات ارتفاعی اندازه گیری و سپس توزیع عمودی و افقی ذرات بادرفت محاسبه گردید. مقایسه مقادیر ظرفیت انتقال و تلفات خاک ذرات بادرفت در سال 1396 نشان داد دو کانون اصلی فرسایش بادی در حاشیه دریاچه ارومیه مناطق عجب شیر و جبل کندی است که به ترتیب با مبادیر حداکثر ظرفیت انتقال 339 و 308 کیلوگرم برمتر دارای اختلاف چشمگیری با سایر مناطق نظیر سلماس، سپورغان، میاندواب و خاصلو است. بررسی نتایج حاصل ازتلفات خاک نشان داد منطقه جبل کندی دارای تلفات خاک حدود دو برابر منطقه عجب شیر است مقادیر حاصل از این دو ایستگاه دارای اختلاف معنی داری با سایر ایستگاه های حاشیه دریاچه ارومیه استه با توجه به نتایج توصیه می شود تا کانون های عجب شیر و جبل کندی به منظور کنترل فرسایش بادی بیشتر مورد توجه قرار گیرد

کلیدواژه ها:

فرسایش بادی ، دریاچه ارومیه ، ظرفیت انتقال ، ، تلفات خاک ، بار رسوب