مروری بر سنسورهای پوشیدنی انعطاف پذیر و کاربردهای آن
محل انتشار: کنفرانس بین المللی علوم و توسعه فناوری نانو
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,210
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SDNCONF02_007
تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1399
چکیده مقاله:
مشاهده پارامترهای فیزیولوژی یک شخص مانند حرکات اندام ها، الگوهای حرکتی مثل راه رفتن، دویدن،بلند شدن، تحلیل راه رفتن، مشاهده تنفس، ضربان قلب، سیگنال های دستگاه قلب و عروق و غیره ازجمله کاربردهای مهم سنسورهای پوشیدنی می باشد. پوست های الکترونیکی گروه دیگری از سنسورهاهستند که جهت تقلید کردن عملکردهایی مانند پوست طبیعی ابداع شده اند و بعضی از این پوست هاقابلیت اندازه گیری فشار، دما، کشش و قابلیت بازسازی و تعمیر خود را نیز دارند. سنجشالکتروشیمیایی، رایجترین سنجش سنسورهای انعطاف پذیر پوشیدنی شناخته شده است و سنسورهایفشار، استانداردترین کاربرد سنسورهای انعطاف پذیر پوشیدنی هستند. استفاده از نانولوله های کربنی تکجداره ای به عنوان الکترود و پلی دی متیل سیلوکسان به عنوان بستر سنسورهای فشار و تنش به بهبودعمکرد آنها کمک می کند. اندازه گیری زمان تنفس، میزان تحرک، ضربان قلب و غیره با استفاده ازسنسورهای فشار انجام می گیرد. همچنین از سیستم های بررسی سلامت بدن انسان و محیط اطراف آنگرفته تا روبات های هوشمند از سنسورهای پوشیدنی انعطاف پذیر استفاده می کنند تا مانند بدن انسان ازمحیط پیرامون خود تاثیر بپذیرند . سیستم مدیریت پارامترهای فیزیولوژیکی بیسیم به عنوانمنتقل کننده ی داده های سنجش فیزیولوژیکی از سنسورهای پزشکی به واحد پردازش (در زمان واقعی)رایج است. شبکه های بیسیم سنسورهای فیزیولوژیکی به چهار سطح: لایه سیستم، لایه برنامه، لایه گروهسنسوری و لایه سنسور تقسیم شدهاند و بلوتوث، به عنوان بهینه ترین سیستم انتقال داده در مراقبت هایبهداشتی شناخته شده است.
کلیدواژه ها:
سنسورهای پوشیدنی انعطاف پذیر ، نانولوله های کربنی تک جدارهای ، سنسورهای فشار و تنش ، سیستم مدیریت پارامترهای فیزیولوژیکی بیسیم ، پوست الکترونیکی
نویسندگان
صبا آل ابراهیم
دانشجویی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی برق، دانشگاه علم و صنعت ایران
راضیه دارشی
دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی برق، دانشگاه علم و صنعت ایران
علیرضا محمدشهری
استادیار، دانشکده مهندسی برق، دانشگاه علم و صنعت ایران