بررسی اثر شوخ طبعی رهبر بر احساسات پیروان با نقش میانجی فرهنگ بوروکراتیک (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه لرستان)

زمینه و هدف: رفتار شوخ طبعی رهبران بر احساسات و رفتار کارکنان کارکنان اثرگذار است و در رفتارهای سازمانی سازنده به عنوان رفتاری جذاب برای برقراری ارتباط به شمار می رود. هدف از پژوهش حاضر تحلیل اثر شوخ طبعی رهبر بر احساسات پیروان به واسطه فرهنگ بوروکراتیک است. روش شناسی: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری آن شامل کارکنان دانشگاه لرستان است. که از میان آن ها 145 نفر به روش طبقه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد است که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی و روایی آن با استفاده از روایی همگرا و روایی محتوا با استفاده از نظر متخصصان آشنا به موضوع پژوهش تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS22 و AMOS22 استفاده شده است. یافته ها: شوخ طبعی رهبر بر احساسات پیروان و فرهنگ بوروکراتیک تاثیر مثبت و معنادار دارد؛ همچنین فرهنگ بوروکراتیک ارتباط میان شوخ طبعی رهبر و احساسات پیروان را تسهیل می کند. نتیجه گیری: شوخ طبعی رهبر در سازمان موجب ترویج خنده و دیگر احساسات مثبت می شود و می تواند باعث بهسازی ارتباطات و روابط میان اعضای سازمان شود. از این رو، پرورش این روحیه اغلب با نتایجی سازنده برای مدیران و کارکنان همراه خواهد بود.

کلیدواژه ها:

شوخ طبعی رهبر ، احساسات پیروان ، فرهنگ بوروکراتیک