تاثیر اسید سالیسیلیک بر برخی از خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی زیتون رقم کنسروالیا تحت شرایط کم آبی

پژوهشی به منظور بررسی اثر چهار سطح مختلف اسید سالیسیلیک (صفر، نیم، یک و دو میلی مولار) و سه سطح آبیاری (100، 66 و 33 درصد تبخیر و تعرق گیاه) بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی زیتون رقم کنسروالیا، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه ای بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار (هر تکرار شامل دو گلدان)، در سال 1394-1395 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل اسید سالیسیلیک در آبیاری بر وزن تر و خشک ریشه، ساقه و برگ، سطح برگ و ارتفاع گیاه، در سطح 1 درصد موثر بود. همچنین نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که در سه سطح آبیاری (ETc 100%، ETc 66% و ETc 33%)، مقدار وزن تر و خشک ریشه، ساقه و برگ در گیاهان تیمار شده با اسید سالیسیلیک نسبت به گیاهان تیمار نشده با اسید سالیسیلیک، از مقادیر بالاتری برخوردار بود. کمترین مقدار محتوای نسبی آب برگ، پتانسیل آب ساقه و بیشترین مقاومت روزنه ای، مربوط به تیمار آبیاری 33 درصد تبخیر و تعرق و بیشترین مقدار محتوای نسبی آب برگ، پتانسیل آب ساقه و کمترین مقاومت روزنه ای، مربوط به تیمار آبیاری 100 درصد تبخیر و تعرق گیاه بود. همچنین مشخص شد که در شرایط تنش کم آبی (ETc66% و ETc33%)، محلول‎پاشی با 2 میلی مولار اسید سالیسیلیک، سبب بهبود و افزایش پتانسیل آب ساقه، محتوای نسبی آب برگ و سبب کاهش مقاومت روزنه‎ای گردید. لذا پیشنهاد می گردد که به منظور تعدیل تنش خشکی در نهال های جوان زیتون، از اسید سالیسیلیک با غلظت 2 میلی مولار استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

پتانسیل آب ساقه ، تبخیر و تعرق ، تنش خشکی ، محتوای نسبی آب برگ ، مقاومت روزنه ای