اثر تیمار اسید سالیسیلیک بر تحمل به یخ زدگی زمستانه در انگور رقم شاهانی
محل انتشار: فصلنامه علوم باغبانی ایران، دوره: 50، شماره: 4
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 482
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHS-50-4_014
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1399
چکیده مقاله:
به منظور ارزیابی اثر اسیدسالیسیلیک در افزایش تحمل یخ زدگی در انگور رقم شاهانی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول اسیدسالیسیلیک در سه سطح (صفر، 5/0و 1 میلی مولار)، عامل دوم زمان محلول پاشی در چهار سطح (مرحله رنگ گیری حبه ها، زمان برداشت، یک ماه پس از برداشت و مجموع سه زمان) و عامل سوم سرمای مصنوعی در چهار سطح (4+، 15-، 18- و 21- درجه سانتی گراد) بود که روی قلمه های جمع آوری شده در ماه های دی و اسفند اعمال شد. آزمایش سال دوم براساس نتایج آزمایش سال اول طراحی و شامل اسیدسالیسیلیک در سه سطح (صفر، 5/0 و 5/1 میلی مولار) در مرحله یک ماه پس از برداشت و سرمای مصنوعی در چهار سطح (4+، 17-، 19- و 21- درجه سانتی گراد) بود که روی قلمه های جمع آوری شده در ماه های دی و اسفند انجام شد. براساس نتایج کاهش دما تا 21- درجه سانتی گراد منجر به افزایش پراکسیداسیون لیپیدهای غشا در هر دو سال آزمایش گردید و در نتیجه، درصد نشت یونی، درصد نشت فنول ها و میزان مالون دی آلدهید پس از اعمال سرمای مصنوعی افزایش یافت. همچنین در دمای 21- درجه سانتی گراد، برخی از شاخص های رویشی از قبیل درصد سبزشدن نقطه رویشی اولیه، درصد سبزشدن نقطه رویشی ثانویه و قدرت بازیابی قلمه ها کاهش نشان دادند. کاربرد اسیدسالیسیلیک با غلظت های 5/0 و یک میلی مولار در سال اول و 5/0 و 5/1 میلی مولار در سال دوم باعث کاهش درصد نشت یونی، درصد نشت فنول ها و غلظت مالون دی آلدهید در نمونه های بافت جوانه و افزایش درصد سبزشدن نقاط رویشی اولیه و ثانویه و قدرت بازیابی قلمه های تحت تنش یخ زدگی گردید. همچنین نتایج نشان داد با کاهش دما تا 21- درجه سانتی گراد، میزان کربوهیدرات های محلول، پرولین و ترکیبات فنولی نیز افزایش یافت. همچنین مشاهده شد کاربرد اسیدسالیسیلیک با غلظت های 5/0 و یک میلی مولار در آزمایش سال اول و غلظت های 5/0 و 5/1 میلی مولار در آزمایش سال دوم منجر به افزایش میزان پرولین، کربوهیدراتهای محلول و ترکیبات فنولی گردید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی عبادی
استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
اسماء عباسی کاشانی
دانشجوی دکتری، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
محمدرضا فتاحی مقدم
استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
مجید شکرپور
دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج