بررسی رابطه تخصیص منابع بین بخش های اقتصادی و توزیع درآمد شهری و روستایی در بین استان های ایران

براساس ادبیات اقتصادی، رشد همراه با توزیع عادلانه درآمد موجب کاهش فقر است. برای تحقق این امر برخی نحوه تخصیص منابع بینبخش های مختلف اقتصاد را مورد توجه قرار داده و برخی دیگر نشان می دهند که افزایش امکانات زیر بنایی در مناطق محروم، موجب رشد توام باکاهش نابرابری در توزیع درآمد است. در این مطالعه تاثیر تخصیص منابع بین بخش های اصلی اقتصاد بر توزیع درآمد شهری و روستایی در مناطقمختلف (با سطوح متفاوت از برخورداری) مورد بررسی قرار گرفت و به همین منظور از اطلاعات استا نها برای دوره (93-1386 ) در قالب الگوی پانلیاستفاده گردید. نتایج الگوها نشان داد حصول به هدف رشد اقتصادی که توام با کاهش در نابرابری درآمد روستایی و شهری باشد در مناطق نیمهبرخوردار از طریق افزایش سهم بخش صنعت و به خصوص بخش کشاورزی امکان پذیر است، اما افزایش سهم بخش های کشاورزی و صنعت در مناطقمحروم فقط موجب کاهش نابرابری درآمد شهری است و در صورتی موجب کاهش نابرابری روستایی م یشود که مناطق محروم نیز به امکانات زیربناییدر سطح مناطق نیمه برخوردار مجهز شوند. این در حالی است که در مناطق برخوردار، تغییر در تخصیص منابع بین بخش ها در تحقق رشد توام با توزیعمناسب درآمد شهری و روستایی کارایی ندارد.

کلیدواژه ها:

توزیع درآمد شهری و روستایی ، سهم بخش خدمات ، سهم بخش صنعت ، سهم بخش کشاورزی ، مناطق محروم