بررسی مقاومت چسبندگی میلگردهای GFRP در بتن حاوی نانوسیلیس

در اغلب قطعات بتن مسلح، بارهای وارد مستقیما بر سطح بتنی اعمال شده و لذا میلگردهای موجود در قطعه، بواسطه پیوستگی بین بتن و میلگرد، تحت تنش قرار می گیرند. با توجه به اینکه ظرفیت کششی محوری میلگردهای پلیمری به مراتب بیش از مقاومت بتن است، انتقال نیرو تنها بوسیله ی طولهای انتهایی صورت نگرفته و بر اثر پدیده ی چسبندگی، در تمام سطح جانبی میلگرد نیز صورت می گیرد. پارامترهای مختلفی بر مقاومت چسبندگی 1 بین بتن و میلگرد تاثیر میگذارد. در این پژوهش، هدف بررسی تاثیر درصد نانوسیلیس 2 و قطر میلگردهای GFRP بر مقاومت چسبندگی بتن معمولی دارای نانوسیلیس و میلگرد GFRP است. عمده ترین آزمایش این تحقیق، آزمایش بیرون کشیدگی 3 میلگرد از داخل بتن میباشد. بتنها با شش درصد مختلف نانوسیلیس ساخته شده و میلگردهای GFRP با دو سایز مختلف درون نمونه ها تعبیه میگردد. نتایج بررسی ها نشان میدهد که با افزایش درصد نانوسیلیس و همچنین افزایش قطر میلگردهای پلیمری، مقاومت چسبندگی بتن و میلگردها افزایش مییابد.

کلیدواژه ها:

مقاومت چسبندگی ، بتن معمولی ، نانوسیلیس ، میلگرد GFRP آزمایش بیرون کشیدگی