دانش بومی و سازگاری عشایر ایل قشقایی سمیرم نسبت به تغییر اقلیم

در این مطالعه درک و دانش بهره برداران مراتع ییلاقی سمیرم استان اصفهان نسبت به تغییر اقلیم بررسی شد. جامعه مورد مطالعه، عشایر مراتع ییلاقی سمیرم بود. به منظور شناخت دانش بومی و سازگاری عشایر نسبت به تغییر اقلیم از روش های نظیر مصاحبه های گروهی و عمیق و تکمیل پرسشنامه استفاده گردید. در این مطالعه با هدف تحلیلروند گذشته و پیش بینی متغیرهای اقلیمی به ترتیب از آزمون ناپارامتریک من کندال و مدل گردش عمومی جو HadCM3 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد متغیرهای دمایی در شش ایستگاه مورد بررسی در فصل زمستان، پاییز و در بازه سالانه روند افزایشی داشته و در فصول بهار و تابستان متغیرهای دمایی مختلف روند متفاوتی نشان می دهند و متغیر بارش در بازه سالانه در اکثر ایستگاه ها روند منفی نشان می دهد. همچنین نتایج نشان داد که عشایر تغییر در پارامترهای دما، بارش و باد را از نشانه های اصلی تغییر اقلیم می دانند. همچنین پرسشنامه های تکمیل شده به سازگاری هایی همچون تاخیر زمان کوچ، ساخت خانه های بلوکی، ساخت استخر، کاهش دام، تغذیه دام ها با سایر منابع علوفه ای و ... اشاره دارد و نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، درک و دانش ، سازگاری ، من کندال ، عشایر ایل قشقایی