بررسی وضعیت جابجایی و تنش در درزهای قائم روی رفتار لرزه ای سدهای بتنی قوسی تحت جنبشهای متفاوت تکیه گاهی (مطالعه موردی سد کارون 4)

تحقیقات بسیاری از گذشته تاکنون توسط محققین برای شناخت و پیش بینی عوامل موثر در طراحی این سازه ها انجام گرفته است. در تحلیل های دینامیکی رایج این گونه از سازه ها معمولا از یک شتاب ورودی برای تحلیل استفاده شده است. این درحالی است که ثابت شده این قبیل سازه ها که در تماس گسترده با زمین می باشند، در نقاط مختلف تکیه گاهی خود معمولا شتابهای مختلفی را تجربه می کنند. اعمال شتابهای مختلف در تکیه گاهای مختلف روی سازه می تواند منجر به افزایش تنش ها و جابجایی ها در این قبیل از سازه ها شود. این تغییر تنشها می تواند از مسائل تاثیر گذار بر پایداری سدها باشد. بنابراین بررسی دقیق آن روی رفتار دینامیکی سدهای بتنی قوسی از اهمیت زیادی برخورد می باشد. علاوه براین در اکثر تحلیل های صورت گرفته در روی سدهای بتنی قوسی، بدنه این سدها به صورت یکپارچه در نظر گرفته می شود، این درحالی است که در عمل و در اجرا این سازه ها به صورت بلوکهای بتنی کنار هم با در نظر گرفتن درزهای قائم ساخته می شوند. در پژوهش حاضر پس از مدل سازی سه بعدی سد کارون 4 به عنوان بلندترین سد بتنی قوسی ایران در برنامه المان محدود آباکوس، سعی شده است با اعمال این درزهای قائم مقایسه ای بین رفتار دینامیکی سدهای بتنی قوسی تحت تحلیهای یکنواخت و غیر یکنواخت با حالتی که بدنه سد به صورت دیواره یکپارچه مدل سازی شده، انجام شود. نتایج بدست امده نشان داد که تحلیل های غیر یکنواخت منجر به افزایش تنش و جابجایی در بدنه سد شده است. علاوه بر این نشان داده شد، همانطور که مورد انتظار بود، درزهای قائم رفتاری مانند دمپر از خود نشان داده و منجر به کاهش جابجایی و تنش روی بدنه سد شده اند

کلیدواژه ها:

آنالیز تنش ، آنالیز جابجایی ، سد بتنی قوسی ، درز های قائم ، جنبشهای متفاوت تکیه گاهی ، سد کارون4