ضوابط شرعی ناباروری

زمینه وهدف: پیشرفت فناوری در حوزه پزشکی و ابداع روش های نوین درمان ناباروری، امید را برای گروهی از زوجین که تصورمی کردند، هیچ گاه صاحب فرزند نمی شوند، به ارمغان آورده است. امکان جداسازی تخمک باروری آن در آزمایشگاه یا اسپرم و انتقال جنین به رحم، موجب تحولی در علم تولیدمثل شد. رشدو توسعه روش های لقاح خارج رحمی به عنوان روشی جایگزین در تکنولوژی تولیدمثل طراحی شده، اما استفاده از این روش های درمانی مستلزم آگاهی زوجین از شرایط وقوانین حاکم بر اهدای گامت یا جنین، موضع گیری های فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی، شرعی و حقوقی است. روش شناسی، در این مقاله انواع روش های کمک باروری و نظرات گوناگون علما و فقها و فتاوی آنهادر زمینه حدود شرعی استفاده از روش های کمک باروری به روش علمی تحلیلی یا استفاده از کتب مرجع و سایت های معتبر علما حوزه تهیه شده است ودر این مقاله ارائه می گردد.یافته ها: تلقیح مصنوعی صورت های گوناگونی دارد که در مباحث آتی به آن اشاره شده و احکام و ضوابط شرعی درمان ناباروری، بسته به ماهیت ونوع درمان متفاوتمی باشد. دین مبین اسلام به عنوان کامل ترین دین دین راهکارهایی در مواجهه با چالش های فوق در نظر گرفته است. اکثر علما در مواردی که لقاح داخلی انجام می شود و از اسپرم و تخم فردی غیر از زوجین استفاده کنند، جایز نمی دانند. تلقیح خارج از رحم و تشکیل جنین و انتقال ان به رحم زن را جایز دانسته اند. بحث و نتیجه گیری: درمان های نوین ناباروری، چالش های متعدد شرعی و قانونی پیش روی جامعه قرار داده که پاسخگویی به آنها نیازمند تاملات دقیق و تحقیقات همه جانبه است.

کلیدواژه ها:

ناباروری ، تلقیح مصنوعی ، جنین ، ضوابط شرعی