معبد پیشا اسلامی شیوا پرستان در لارستان — ایران

*

معبد باستانی چند هزار ساله ی شیوا در ایران -لارستان*

*رمزگشایی و بازشناخت رمز و رازهای معبد پیشااسلامی بن وو در بخش صحرای باغ لارستان*

تحلیل نوشته های سانسکریت بر صخره های بن وو

*بن وو، عمادشهر، صحرای باغ، لارستان*

در ژرفای تاریخ، در سرزمینی که طبیعت با دست خود شگفتی آفریده، مکانی رازآلود به نام *بن وو* قرار دارد. این مکان که در قلب کوهستان گاوبست جای گرفته، نه تنها یک پدیده زمین شناختی منحصربه فرد است، بلکه شواهدی از یک آیین باستانی را در خود نهفته دارد. 

نشانه ها، کتیبه های سانسکریت و ساختارهای سنگی موجود در این منطقه، گواه بر آن اند که اینجا روزگاری محل نیایش *شیواپرستان* بوده است؛ پیروان خدایی که جهان را تخریب می کند تا دوباره بسازد.

*بن وو؛ رمز و راز یک کوه مقدس*

*پدیده ای نادر در زمین شناسی*

کوهستان گاوبست یک ساختار زمین شناختی منحصربه فرد است که تحت تاثیر پدیده ای نادر به نام دیاپیریسم (گنبد نمکی در حال رشد) شکل گرفته است. برخلاف سایر کوه های جهان که به مرور دچار فرسایش می شوند، این کوهستان در حال افزایش ارتفاع است. ساختار مدور، وجود یک غار عظیم و دره های عمیق، در کنار سنگ های فرسایش یافته چندتنی، همگی این منطقه را به یک پدیده شگفت انگیز تبدیل کرده اند.

*گیاهان مقدس و پیوند آن ها با آیین شیواپرستی*

در این منطقه، گیاهانی مقدس سازنده هوم (سوما)، در ساختار نوشابه مقدس ائینی از افدرا، افوربیا لاریکا، کاپاریس، و نیز سایر گیاهان قدسی از جمله سیاوشان و زیتون وحشی یافت می شوند که از دیرباز در آیین های مذهبی هندوها و زرتشتیان به عنوان گیاهانی مقدس شناخته شده اند. هوم، که در متون وداها از آن یاد شده، نوشیدنی خلسه اوریست است که در مراسم آیینی مورد استفاده قرار می گرفت و با مفهوم جاودانگی و ارتباط با نیروهای آسمانی پیوند داشت.

*معنای بن وو؛ گیتی سرا و اقامتگاه نیروهای کیهانی*

واژه بن وو معانی بسیاری دارد، اما آنچه بیش از همه با این منطقه تطابق دارد، مفهوم کیهانی آن است. «*بن*» به معنای *بنیاد و هستی*، و «*وو*» به معنای *عالم و کیهان* است. 

این ترکیب مفهومی مشابه با واژه کره ای «*دایوو*» دارد، که در آن «*دای*» به معنای *عظیم*و «*وو*» به معنای *جهان* است.

*بن وو* در حقیقت یعنی «*گیتی سرا*»؛ مکانی که در آن *بنیاد کیهان* شکل می گیرد، از هم فرو می پاشد و دوباره ساخته می شود.

*شیواپرستی در بن وو؛ نیایشگاهی برای خدای ویرانگر و سازنده*

شواهد موجود در بن وو نشان می دهد که این مکان روزگاری محل نیایش پیروان شیوا بوده است. در فلسفه هندو، شیوا یکی از سه خدای اصلی *تثلیث هندویی* (*تریمورتای*) است که ویرانگری را به عنوان بخشی ضروری از *چرخه بازآفرینی کیهان* انجام می دهد.

درون غار بن وو، کتیبه هایی به خط «*دواناگاری*» (*سانسکریت*) بر دیوارهای سنگی حک شده است که به نظر می رسد دعاها و مناجات هایی در ستایش شیوا باشند. همچنین، سمبل های مهم شیواپرستی در این مکان یافت شده اند:

• *تریشول*(نیزه سه سر) که نماد قدرت سه گانه شیوا است و نشان دهنده آتش، باد و زمین می باشد.

• *سینیدرو* (پودر سرخ مقدس) که برای نیایش و علامت گذاری پیشانی پیروان شیوا استفاده می شد.

• *گاو سرا* (مکان مقدس نیایش) که اشاره ای به ناندی، گاو مقدس شیوا دارد.

شیواپرستان معتقد بودند که جهان همواره در حال تخریب و بازآفرینی است، و بن وو (گیتی سرا) نمادی از این چرخه کیهانی بوده است؛ مکانی که در آن، جهان فرو می پاشد و دوباره توسط شیوا ساخته می شود.

*نتیجه گیری*؛ 

*بن وو، پلی میان زمین و کیهان*

*بن وو تنها یک پدیده زمین شناسی نیست، بلکه معبدی کیهانی است که در آن رازهای کیهان و زمین در هم تنیده شده اند. این کوهستان با ساختار شگفت انگیزش، که برخلاف قوانین رایج زمین شناسی همچنان در حال رشد است، با گیاهان مقدسش که در آیین های کهن کاربرد داشته اند، و با کتیبه های سانسکریت و نمادهای شیواپرستی، اثری از یک تمدن باستانی و تفکری کیهانی را در خود جای داده است.*

بن وو، نیایشگاهی در قلب زمین برای خدایی که تخریب می کند تا دوباره بسازد…

منوچهر عابدی راد – اسفندماه ۱۴۰۳ خورشیدی