تاب آوری نظامیان

تاب آوری نظامیان

نظامیان و نیروهای مسلح به عنوان ستون فقرات امنیت و دفاع کشور، با چالش های متعددی مواجه هستند که نیاز به تاب آوری و توانمندی های ذهنی و جسمی بالا دارند.

تاب آوری به معنای توانایی فرد برای سازگاری و مواجهه با چالش ها، تغییرات و بحران هاست.

این مفهوم در زمینه نظامی شامل توانایی مدیریت استرس، تطبیق با شرایط غیرمنتظره و حفظ سلامت روانی و جسمی است.

نظامیان به طور مداوم با فشارهای جسمی و روانی قابل توجهی روبرو هستند. برخی از چالش هایی که تاب آوری آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد، شامل موارد زیر است:

۱.استرس و فشار روانی: میدان نبرد می تواند باعث بروز استرس و فشار روانی زیادی شود. شرایط دشوار، خطرات امنیتی و مسئولیت های سنگین از جمله عواملی هستند که بر تاب آوری نظامیان تاثیر می گذارند.

۲.آسیب های جسمی و روانی: مواجهه با زمان های طولانی در شرایط جنگی و خطرات ترومایی می تواند باعث آسیب های جدی شود که نه تنها بر عملکرد نظامی بلکه بر کیفیت زندگی شخصی آن ها نیز تاثیر می گذارد.

۳. جدایی از خانواده: حضور در ماموریت های بلندمدت و دور از خانه موجب جدایی از خانواده ها می شود که این واقعیت می تواند به مشکلات عاطفی و اجتماعی منجر شود.

راهکارهای بهبود تاب آوری

تحکیم تاب آوری نظامیان نیازمند رویکردهای متنوع و جامع است.

برخی از رویکردها و راهکارهایی که می توانند به بهبود تاب آوری کمک کنند عبارتند از:

۱.آموزش های روانی: توسعه برنامه های آموزشی برای تقویت مهارت های روانی مانند مدیریت استرس، آگاهی از خود و مهارت های ارتباطی می تواند به نظامیان در مواجهه با چالش ها کمک کند.

۲. حمایت اجتماعی: ایجاد شبکه های حمایتی شامل همکاران، خانواده، و مشاوران می تواند به کاهش احساس تنهایی و افزایش تاب آوری کمک کند.

۳.برنامه های بهبودی: توسعه برنامه های بهبودی برای نظامیان آسیب دیده در زمینه های جسمی و روانی می تواند به بهبود تاب آوری آن ها منجر شود.

اهمیت سلامت روان

سلامت روان یکی از ارکان اصلی تاب آوری است.

استفاده از مشاوره های روانشناختی برای نظامیان و خانواده های آن ها می تواند نقش بسزایی در افزایش تاب آوری ایفا کند.

برنامه ریزی برای پیشگیری از مشکلات روانی باید در راس اولویت ها قرار گیرد تا نیروهای مسلح بتوانند در شرایط بحرانی بهتر عمل کنند.

تاب آوری نظامیان علاوه بر میدان نبرد بلکه در زندگی روزمره آن ها نیز اهمیت دارد.

با شناخت چالش ها و اجرای راهکارهای مناسب، می توان بهبود تاب آوری نظامیان را تسهیل کرد.

جامعه باید به نقش کلیدی نظامیان در حفظ امنیت توجه کرده و از آن ها حمایت کند تا این قهرمانان واقعی در برابر چالش های زندگی روزمره موفق شوند.

در میدان نبرد، نظامیان باید بتوانند استرس و خطرات جنگ را تحمل کنند.

آنها باید بتوانند به سرعت تصمیم بگیرند، حتی در شرایط پرفشار. آنها همچنین باید بتوانند با از دست دادن همرزمان خود و وحشت جنگ کنار بیایند.

نظامیانی که منعطف و تاب آور هستند، بهتر می توانند از این چالش ها جان سالم به در ببرند و از نظر روحی و جسمی سالم بمانند.

فراتر از میدان نبرد، تاب آوری برای نظامیان در زندگی روزمره آنها نیز حیاتی است.

نظامیان اغلب با چالش های منحصر به فردی روبرو هستند که غیرنظامیان با آن روبرو نیستند.

این چالش ها می تواند شامل انتقال مکرر، دوری از خانواده و قرار گرفتن در معرض رویدادهای آسیب زا باشد.

نظامیان و نیروهای مسلح به عنوان محور اصلی امنیت ملی، با چالشهای پیچیدهای روبه رو هستند که تاب آوری جسمی و روانی آنها را به شدت تحت تاثیر قرار میدهد.

تاب آوری در سطح سازمانی نیروهای مسلح  نیازمند طراحی الگوهای راهبردی مبتنی رویکردهایی مانند اقتصاد مقاومتی است.

دکتر علیرضا صارمی مترجم کتاب مزایای تاب آوری در خاتمه آورده است پژوهشها نشان میدهند که ادغام ۲۱ مولفه تابآوری در سه حوزه طرحریزی، برنامه ریزی، و تامین منابع، توان مقاومت نیروهای مسلح را در برابر بحرانها و تهدیدهای اقتصادی-امنیتی افزایش میدهد.

برای نمونه، خودکفایی اقتصادی و کاهش وابستگی به منابع خارجی، به عنوان بخشی از دفاع اقتصادمحور، آسیبپذیری در برابر تحریمها را کاهش داده و تاب آوری ملی را تقویت میکند.

این رویکردها با استفاده هوشمندانه از قدرت نظامی و غیرنظامی، امنیت پایدار را  محقق میسازند(نیکو و همکاران، ۱۳۹۹).