مدل رهبری خدمتگزار سندجایا و همکاران (۲۰۰۸) و لیدن و همکاران (۲۰۰۸)

مدل رهبری خدمتگزار لیدن[1] و همکاران (2008)

1) تبعیت داوطلبانه: تمایل به استفاده از فرصت ها برای خدمت به زیردستان در صورت نیاز مشروع، صرف نظر از ماهیت خدمت.

2) اصالت و اعتبار: نمایش مداوم تواضع، صداقت، مسولیت پذیری، امنیت و آسیب پذیری، صرف وقت برای چیزهای کوچک و تصمیم گیری های به ظاهر نامرتبط بدون پاداش و بدون جلب توجه.

3) رابطه متعهدانه: درگیر شدن با دیگران و پذیرفتن آنها به همان شکلی که هستند، نه برای احساسی که رهبران خدمتگزار ایجاد می کنند.

4) اخلاق مسئولانه و مسولیت پذیری: حصول اطمینان افراد از اینکه هم اهدافی که به دنبال آن هستند و هم وسایلی که به کار می برند از نظر اخلاقی مشروعیت دارد. استدلال های متفکرانه از نظر اخلاقی توجیه می شوند.

5) معنویت متعالی: ایجاد تغییر در زندگی دیگران از طریق خدمت، که از آن معنا و هدف زندگی می گیرد، هماهنگ است.

6) نفوذ در حال تغییر: تبدیل شدن نقش مثبت زیردستان در ابعاد مختلف مانند عاطفی، فکری، اجتماعی و معنوی به خود رهبران خدمتگزار.

[1] Sendjaya

مدل رهبری خدمتگزار لیدن[1] و همکاران (2008)

ادبیات رهبری خدمتگزار گاها مجموعه ای ناسازگار از ابعاد را ارائه می دهد که این ساختار را تعریف می کند. جهت اعتبار بخشیدن به سبک رهبری خدمتگزار به عنوان یک سازه، نه بعد شناسایی شده است.

1) شفای عاطفی: عمل نشان دادن حساسیت به نگرانی های شخصی زیردستان.

2) ایجاد ارزش آفرینی جامعه: نگرانی آگاهانه و واقعی برای کمک به جامعه.

3) مهارت های مفهومی: داشتن دانش سازمانی توسط رهبر خدمتگزار به طوری که در هر موقعیتی بتواند به طور موثر از دیگران، به ویژه پیروان حمایت کند.

4) توانمندسازی: تشویق و تسهیل در کمک به دیگران در شناسایی و حل مشکلات، و همچنین تعیین زمان و چگونگی انجام وظایف کاری.

5) کمک به رشد و موفقیت زیردستان: نشان دادن نگرانی واقعی برای رشد و پیشرفت شغلی پیروان با ارائه پشتیبانی و راهنمایی مداوم.

6) اولویت قرار دادن زیردستان: استفاده از اعمال و کلمات برای روشن ساختن زیردستان بعنوان یک اولویت.

7) رفتار اخلاقی: تعامل آشکار، منصفانه و صادقانه با پیروان بر مبنای ارزش های اخلاقی.

8) روابط: عمل انجام تلاش واقعی برای شناخت، درک و حمایت از پیروان در سازمان، با تاکید بر ایجاد روابط بلندمدت با آنها.

9) خدمتگزاری: راهی برای تمایل به مشخص شدن توسط پیروان به عنوان شخصی که ابتدا به دیگران خدمت می کند، حتی زمانی که از خودگذشتگی لازم است.

[1] Liden