آثار و برکات فوق العاده ای حزن و گریه در مصیبت سید الشهدا حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام از منظر امام صادق علیه السلام
بسم الله الرحمن الرحیم
محمد بن عبد الله بن جعفر حمیری، از پدرش، از علی بن محمد بن سالم، از محمد بن خالد، از عبد الله بن حماد بصری، از عبد الله بن عبد الرحمن اصم، از مسمع بن عبد الملک کردین بصری نقل کرده که وی گفت:
حضرت ابو عبد الله(امام صادق) علیه السلام به من فرمودند:
ای مسمع تو از اهل عراق هستی، آیا به زیارت قبر حسین علیه السلام میروی؟
عرض کردم: خیر، من نزد اهل بصره مردی مشهور هستم و نزد ما کسانی هستند که خواسته این خلیفه را طالب بوده و دشمنان ما از گروه ناصبیها و غیر ایشان بسیار بوده و من در امان نیستم از اینکه حال من را نزد پسر سلیمان گزارش کنند.
در نتیجه او با من کاری کند که عبرت دیگران گردد ؛ لذا احتیاط کرده و به زیارت آن حضرت نمیروم.
حضرت به من فرمودند:
آیا یاد میکنی مصائبی را که برای آن جناب فراهم کرده و آزار و اذیتهائی که به حضرتش روا داشتند؟
عرض کردم: بلی.
حضرت فرمودند:
آیا به جزع و فزع میآئی؟
عرض کردم: بلی به خدا قسم و بخاطر یاد کردن مصائب آن بزرگوار چنان غمگین و حزین میشوم که اهل و عیالم اثر آن را در من مشاهده میکنند و چنان حالم دگرگون میشود که از خوردن طعام و غذا امتناع نموده و بوضوح علائم حزن و اندوه در صورتم نمایان میگردد.
حضرت فرمودند:
خدا رحمت کند اشگهای تو را (یعنی خدا بواسطه این اشگها تو را رحمت نماید).
بدان قطعا تو از کسانی محسوب میشوی که به خاطر ما جزع نموده و به واسطه سرور و فرح ما مسرور گشته و بخاطر حزن ما محزون گردیده و بجهت خوف ما خائف بوده و هنگام مامون بودن ما در امان هستند.
توجه داشته باش حتما و عنقریب هنگام مرگ اجدادم را بالای سرت خواهی دید که به ملک الموت سفارش تو را خواهند نمود و بشارتی که به تو خواهند داد برتر و بالاتر از هر چیزی است و خواهی دید که ملک الموت از مادر مهربان به فرزندش به تو مهربانتر و رحیمتر خواهد بود.
کامل الزیارات / ترجمه ذهنی تهرانی، ص: 329 – 330 .
طبق این روایت برخی از آثار و برکات محزون شدن و گریستن در مصیبت اباعبدالله الحسین علیه السلام قرار ذیل است :
1 ) رحمت الهی شامل حال او می شود ؛
2 ) همراهی و ملازمت با اهل بیت علیهم السلام که در شادی های آن بزرگواران شاد و در مصیبت آنها محزون باشد ، این ملازمت و همراهی نشانه ای سعادتمندی و خوشبختی آن شخص خواهد بود ؛ زیرا اعراض و دوری از اهل بیت ع خروج از دین است ، کوتاهی در پیروی از آنها باعث هلاکت و ملازمت با آن بزرگواران باعث نجات و سعادتمندی است:« فالراغب عنکم مارق و اللازم لکم لاحق و المقصر فی حقکم زاهق ».من لایحضره الفقیه ، ج2 ، ص 612 .
3 ) بشارت دادن به بهترین ها در هنگام مرگ ؛
4 ) خوش رفتاری ملک الموت با او در هنگام قبض روح به گونه ای که مهربان تر از مادر باشد .