نگرش به برند ترجیح یا نفرت مصرف کنندگان؟؟؟
نگرش به برند ترجیح یا نفرت مصرف کنندگان نسبت به یک برند و ارزیابی آنان از آن برند است. اساس این ارزیابی مزیت برتر یا تصویر ادراک شده از آن برند است و مصرف کنندگان بر اساس این ویژگی ها به یک نگرش کلی نسبت به برند می رسند. نگرش به برند اشاره به نگرش مصرف کننده به یک برند خاص دارد و به ارزیابی درونی یک فرد از موضوعی مانند محصول برندگذاری شده می پردازد و بر وفاداری افراد نسبت به برند تاثیرگذار است.
نگرش به برند اغلب به عنوان معیاری در تعیین رفتار خریدار بالقوه استفاده می شود.
هنگامی که نگرش نسبت به برند بالا باشد، مشتری وفاداری بیشتری به برند خواهد داشت وهنگامی که مشتری نسبت به یک برند خاص وفادار باشد،قصد وی برای خرید محصولات آن برند قوی تر خواهد بود. نگرش افراد نسبت به برند بر قصد خرید مصرف کنندگان تاثیر بسزایی دارد و سبب افزایش قصد خرید مصرف کنندگان و وفاداری به نام تجاری نسبت به محصولات می شود. لوگوهای برندی که ساده هستند مزایای کوتاه مدتی را ارائه می دهند،در حالی که لوگوهای پیچیده مزایای بلندمدت دارند. نگرش به برند و بسته بندی بصری بر درک کیفیت محصول غذایی مصرف کننده و ترجیح برند آنها تاثیر می گذارد. با افزایش آشنایی با یک محصول، نگرش مصرف کننده و پذیرش تغییرات مرتبط با تکنولوژی در بسته بندی افزایش می یابد.
نگرش به برند ادراک جهت و قدرت مصرف کننده در رابطه با یک نام تجاری است.
نگرش به برند مصرف کننده همچنین نقش مهمی در فرآیند انتخاب ایفا می کند زیرا ارتباط آنها با نام تجاری خاص یک جنبه اساسی در موفقیت یک نام تجاری است،زیرا برندها نگرش مصرف کننده را که نسبت به یک نام تجاری توسعه یافته را منتقل می کنند .