زوج درمانی چیست و از چه روشهایی استفاده میکند ؟

2 خرداد 1403 - خواندن 4 دقیقه - 895 بازدید

زوج درمانی یا couple therapy که به عنوان مشاوره زوجین یا ازدواج درمانی نیز شناخته می شود، یک شکل تخصصی از روان درمانی است که بر کمک به زوج ها در حل تعارضات، بهبود ارتباطات و تقویت روابطشان تمرکز دارد.
زوج درمانی یا couple therapy یک محیط امن و حمایتی برای زوج ها فراهم می کند تا مسائل خود را بررسی کنند، دیدگاه های یکدیگر را درک کنند، و برای ایجاد یک رابطه سالم تر و رضایت بخش تر تلاش کنند.

هدف زوج درمانی بهبود روابط زوجین یا گاهی کمک به آنها برای تصمیم گیری در مورد ادامه زندگی با هم است.

زوج درمانی شامل جلساتی است که برای حل تعارضات، ایجاد مهارت های ارتباطی، و شناسایی اهداف زندگی و مسئولیت های روابط طراحی شده اند.
مسائل رایجی که در زوج درمانی به آنها پرداخته می شود عبارتند از پیمان شکنی و خیانت، عصبانیت، مشکلات مالی، بیماری یا سایر تغییرات زندگی.

زوج درمانی مبتنی بر اصول پویایی گروهی است و برای ایجاد تغییراتی در تعاملات زوجین از طریق بهبود ارتباطات و درک متقابل طراحی شده است.
زوج درمانی می تواند روی رابطه فعلی یا تجربیات گذشته که در زمان حال مشکل ساز شده اند تمرکز کند.
زوج درمانی یک روان درمانی کوتاه مدت است که برای هر رابطه متعارضی، از جمله ازدواج که در آن هر دو طرف به یکدیگر متعهد هستند و به دنبال راه هایی برای ایجاد یک پیوند قوی و پایدار هستند، قابل استفاده است.

زوج درمانی به عنوان روشی تاثیرگذار شناخته شده است، با داده های فرا تحلیلی که تاثیرات گسترده آن را بر عملکرد فردی و رابطه ای تایید می کند.
مطالعات نشان داده اند که مشاوره زوجین می تواند منجر به بهبود رضایت از رابطه، تعهد و پیامدهای سلامت روان در کوتاه مدت و بلندمدت شود و بر اثربخشی چنین مداخلاتی تاکید دارد.این یافته ها بر نقش حیاتی زوج درمانی در بهبود پویایی روابط، بهزیستی فردی و رضایت کلی در روابط تاکید می کند.

رایج ترین تکنیک های مورد استفاده در زوج درمانی عبارتند از:

1.
روش گاتمن: هدف این روش کمک به زوج ها برای حل تعارضات، افزایش صمیمیت و احترام و ایجاد معنای مشترک است. این بر ایجاد ساختار تعهد و اعتماد از طریق 9 جزء یک رابطه سالم تمرکز دارد.

2. درمان متمرکز بر هیجان (EFT): EFT به زوج ها کمک می کند تا احساسات خود را شناسایی کنند، آنها را تنظیم کنند و از آنها به شیوه ای سالم استفاده کنند. این به زوج ها کمک می کند تا با یکدیگر همدلی بیشتری داشته باشند و تعاملات مثبت بیشتری ایجاد کنند.

3. ایماگوتراپی: این روش به زوج ها کمک می کند تجربیات دوران کودکی خود را با رفتار بزرگسالی مرتبط کنند. زوج ها را تشویق می کند تا خود "کودک" یکدیگر را ببینند، شکایات را به درخواست ها تغییرداده و رابطه عاشقانه ای را خلق کنند.

4. رفتاردرمانی شناختی (CBT): این رویکرد به همسران کمک می کند تا الگوهای منفی تفکر و رفتارهای مخرب را شناسایی و تغییر دهند. همچنین به زوج ها کمک می کند تا بینش عمیق تری نسبت به نیازها، خواسته ها و احساسات شریک خود پیدا کنند.

5. روایت درمانی: این رویکرد ویژه حول محور افرادی است که مشکلات خود را در قالب روایت توصیف می کنند و داستان های خود را بازنویسی می کنند تا ببینند که هیچ داستان واحدی نمی تواند کلیت تجربه آنها را در بر بگیرد.

6. درمان متمرکز بر راه حل: این رویکرد کوتاه مدت متمرکز بر هدف به مراجعین کمک می کند تا با ایجاد راه حل ها به جای تمرکز بر مشکلات، تغییر کنند.

این تکنیک ها که اغلب به صورت ترکیبی توسط زوج درمانگران متخصص، با هدف بهبود ارتباطات، افزایش همدلی، حل تعارض ها و در نهایت تقویت رابطه و توسعه تاب آوری زوجین بکار گرفته میشود.