بازخوانی مقایسه ای نظریه های توسعه در ایران از منظر فلسفه علم لاکاتوش با تاکید بر نظریه پیشنهادی بحران به علاوه یک حمیدرضا صفری(بخش سوم)

نگارنده این یادداشت،(حمیدرضا صفری، به عنوان واضح نظریه بحران به علاوه یک) در مقاله ی بازخوانی مقایسه ای نظریه های توسعه در ایران از منظر فلسفه علم لاکاتوش با تاکید بر نظریه پیشنهادی بحران به علاوه یک حمیدرضا صفری نظریه های توسعه در ایران را از منظر فلسفه علم لاکاتوش، به صورت ارزیابی برنامه های پژوهشی علمی (SRP) با هسته سخت، کمربند محافظ، و هستی شناسی مثبت و منفی، بازخوانی می کند. تمرکز ویژه بر نظریه "بحران به علاوه یک" حمیدرضا صفری است که چرخه های بحران های ساختاری را با مفاهیم شکاف مصداق-مفهوم، فرآیندهای نمایشی، و مکانیسم "به علاوه یک" توضیح می دهد. نتایج نشان می دهد که نظریه صفری پتانسیل تبدیل به یک SRP پیشرو را دارد، اما نیاز به آزمون های تجربی بیشتری دارد، در حالی که نظریه های دیگر بسته به میزان پیش بینی های نو و آزمون پذیری، بین پیشرو و پس رو قرار می گیرند. یکی دیگر از برتری های نظریه بحران به علاوه یک حمیدرضا صفری، برخواستن این نظریه و مفاهیم آن با استفاده از مفاهیم میان رشته ای در علوم مختلف برای توضیح وبازکاوی و بازنگری در مفاهیم وتعاریف آنهاست که با تعاریف وارداتی آنها کاملا متفاوت است. این امر موجب تمایز کاملا جداگانه این نظریه با نظریات موجود است. در این نظریه نگارنده مدعیست تا قبل از طرح این نظریه علومی به نام انسانی و اجتماعی صرفا در بیان دانشگاهی و وارداتی بوده و این موضوع از پیامدهای مشروطه منحرف است. بازکاوی مفاهیم با همین روش موصوف در نظریه بحران به علاوه یک، به علاوه تغییر ساختار آموزشی مدارس و دانشگاه ها و فاصله گرفتن از علوم وارداتی که با تاسف خود نظریات توسعه داخلی هم متاثر خود ساخته، از دیگر یافته ها و نتایج این نظریه جدید است.