ظاهر ساختن اسمای حق

[مولانا جلال الدین محمد بلخی]

هم روت خوش هم خوت خوش هم پیچ زلف و هم قفا - هم شیوه خوش هم میوه خوش هم لطف تو خوش هم جفا

ای صورت عشق ابد وی حسن تو بیرون ز حد - ای ماه روی سروقد ای جانفزای دلگشا

ای جان و باغ یاسمین ای شمع افلاک و زمین - ای مستغاث العاشقین ای شهسوار هل اتی

ای خوان لطف انداخته وی با لئیمان ساخته - طوطی و کبک و فاخته گفته ترا حمد و ثنا

ای دیده خوبان چین در روی تو نادیده چین - دامن ز کولان در مچین مخراش رخسار رضا

ای خسروان درویش تو سرها نهاده پیش تو – جمله ثنا اندیش تو ای تو ثناها را سزا

ای صبر بخش زاهدان اصلاح بخش عابدان - وی گلستان عارفان در وقت بسط و التقا

با عاشقانم جفت من امشب نخواهم خفت من - خواهم دعا کردن ترا ای دوست تا وقت دعا

دارم رفیقان از برون دارم حریفان در درون - در خانه جوئی دلبران در صفه اخوان صفا

ای رونق باغ و چمن ای ساقی سرو و سمن – شیرین شده است از تو دهن ترجیع خواهم گفت من (1)

***

[یزدانپناه عسکری]

حمد و ثنا و تسبیح مخلوقات، ظاهر ساختن اسمای گسترده حق به مناسب ترین وجه به لطف و رضای الهی است.

­­­­_____________

1 - کلیات دیوان شمس تبریزی ، مولانا جلال الدین محمد بلخی به کوشش دکتر ابوالفتح حکیمیان – تهران: انتشارات پژوهش 1383 ص 1421 ترجیع 1 ، 3429