دفاعیه ارشد: بررسی جنایت علیه بشریت در اساسنامه دیوان کیفری بین المللی

بررسی جنایت علیه بشریت در اساسنامه دیوان کیفری بین المللی روز شنبه، 10 مهر، 1400 توسط موسسه آموزش عالی عمران و توسعه در شهر همدان استان همدان برگزار می شود.

 جرم علیه بشریت، رفتاری است که متضمن نقض شدید حقوق بشر بوده یا اینکه نهایتا منتهی به آن می‌شود. این جرم معمولا به شیوه سازمان‌یافته و سیستماتیک انجام می‌شود. ماده ۷ اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی جرائم علیه بشریت را به‌عنوان اعمال خاصی تعریف می‌کند که به‌عنوان جزئی از یک حمله سیستماتیک یا گسترده نسبت به یک جمعیت غیرنظامی با علم به آن حمله ارتکاب یافته باشد؛ بنابراین، ایجاد مسئولیت کیفری در قبال ارتکاب یک جرم علیه بشریت، نیاز به اثبات ارتکاب قتل عمد، نابودسازی، به بردگی گرفتن، اخراج یا کوچ اجباری، تجاوز جنسی، بردگی جنسی، فحشای اجباری دارد. تعیین جرم بین‌المللی و مجازات آن باید توسط یک دادگاه بین‌المللی صورت پذیرد که بر اساس و مطابق مقررات اساسی و پایدار بین‌المللی تاسیس‌شده است؛ و این امر باید از طریق انعقاد معاهده بین‌المللی صورت پذیرد و در این راستا دیوان کیفری بین‌المللی به‌عنوان یک محکمه‌ کیفری دائمی تشکیل شد که نسبت به اشخاص حقیقی ناقض مواد ۶ و ۷ و ۸ اساسنامه، صلاحیت کیفری خواهد داشت. ماده ۷ اساسنامه دادگاه کیفری بین‌المللی پیشرفت مهمی در حقوق کیفری بین‌المللی است. زیرا در آن برای نخستین بار تعریفی از جنایات علیه بشریت مطرح‌شده است که حاصل مذاکرات چندجانبه میان ۱۶۰ دولت هست. نکته مهم در تعریف ماده ۷ لازم شمرده نشدن وجود ارتباط میان جنایات علیه بشریت با برخوردهای مسلحانه یا وجود انگیزه تبعیض‌آمیز است. این‌یک اصل مسلم در مسئولیت بین‌المللی دولت است که مورد تائید رویه قضایی بین‌المللی و علمای حقوق بین‌الملل عمومی واقع‌شده است. اثبات اینکه واردکنندگان زیان و عملیات آن‌ها تحت کنترل سازمان انقلابی بوده‌اند بر عهده خواهان دعوی است و تا وقتی‌که این شرط اثبات نشده یک دادگاه بین‌المللی نمی‌تواند دولت انقلابی پیروز را مسئول زیان‌های ناشی از انقلاب یا شورش‌های مردمی تلقی کند.

 دانشجو: فرهاد مهرخو استاد راهنما: دکتر خدیجه صلح میرزایی استاد ممتحن: دکتر میثم نوروزی استاد ممتحن: مرسده مظلومیان