دفاعیه ارشد: بررسی و نقد شیوه بیان گری شخصی در آثار زنان نقاش دهه ی ۸۰ در ایران

بررسی و نقد شیوه بیان گری شخصی در آثار زنان نقاش دهه ی ۸۰ در ایران روز پنجشنبه، 10 اسفند، 1402 توسط موسسه آموزش عالی هنر شیراز در شهر شیراز استان فارس برگزار می شود.

چکیده در تحلیل بیانگری شخصی طبق نظریه کالینگوود، بیان می شود که هنرمند تولیدکننده و مخاطب مصرف کننده است. دنیای هنر به دلیل وجه بیانی و ارتباطی خود، همواره انسانها را به سوی خود جذب کرده است. نقاشی یک نظام است که با ثبت نشانههای دیداری بر روی یک سطح صاف، از زیبایی شناسی برخوردار است. هر اثر نقاشی می تواند یک روابط بصری را به تصویر بکشد و بر پایه بیانگری شخصی هر هنرمند، استوار است. در دهه ۸۰، مشاهده می شود که زنان نقاش، مرزهای آکادمیک را گذرانده و آثار خود را با تمرکز بر موضوعات مختلف از جمله فیگوراتیو و با استفاده از نوعی بیانگری شخصی در نقاشی، به نمایش درمیآورند. در این آثار، آنچه به عنوان قواعد فرمی هنر شناخته می شود، در بسیاری از کارها نادیده گرفته شده است، سنتشکنی و خروج از محدودیت ها ویژگی بارز نقاشی جوانان این دهه است. برای این تحقیق آثار زنانی که در دهه ۸۰ کارهای فیگوراتیو انجام داده اند، انتخاب شده اند. روش اجرایی تحقیق توصیفی و تحلیلی است. اکنون هنرمندان معاصر با توجه به چنین مفاهیمی که دست کم در ظاهر پیچیدهتر و گستردهتر از گذشته است دست به آفرینش میزنند. این مباحثی است که میشود، به یک دیدگاه جدید و نو، درباره رشد هنری و آثار هنرمندان معاصر در این روزها پرداخت. در این پژوهش به این نتیجه می رسیم که اکثر هنرمندان نقاش ایرانی در دو دهه اخیر، به دنبال رسیدن به روش ها و سبک های بیانی شخصی بوده اند. این امر ناگزیر است که شیوه کار آن ها از یک شکل فرمی به یک شکل بیانگرانه تبدیل شود. مگر دسته ای از نقاشان که رسیدن به شیوه بیانگری و اسلوب شخصی برایشان مهم نباشد که این موضوع بحث دیگری را می طلبد. کلیدواژهها: نقاشی معاصر ایران، زنان نقاش ایران، بیانگری شخصی ، اکسپرسیونیسم
معرفی سخنرانان: نگارنده : سارا بنی اسد استاد راهنما : دکتر علی اکبر جهانگرد استادان داور : مطهر فرخی -تورنگ چماچم