دفاعیه ارشد: تاثیر هشت هفته تمرینات تناوبی شدت بالا برپروتئین PGC_۱a و PEPCK درون کبدی در موش های صحرایی نر مبتلا به استئاتوهپاتیت غیر الکی

تاثیر هشت هفته تمرینات تناوبی شدت بالا برپروتئین PGC_۱a و PEPCK درون کبدی در موش های صحرایی نر مبتلا به استئاتوهپاتیت غیر الکی روز یکشنبه، 5 شهریور، 1402 توسط موسسه آموزش عالی زند شیراز در شهر شیراز استان فارس برگزار می شود.

علاقه بسیار زیاد تحقیقاتی در زمینه بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) و مرحله پیشرفته تر آن، استئاتوهپاتیت غیرالکلی (NASH) ، به دلیل تاثیر فزاینده آن ها بر سلامت عمومی جهان، وجود دارد. در ایالات متحده، تعداد موارد NAFLD پیش بینی می شود که از ۸۳.۱ میلیون در سال ۲۰۱۵ (۲۵% جمعیت) به ۱۰۰.۹ میلیون در سال ۲۰۳۰ افزایش یابد. به همین نسبت NASH نیز از ۲۰% به ۲۷% افزایش خواهد یافت. این افزایش شیوع بیماری، بار اقتصادی فزاینده ای را به همراه خواهد داشت و افزایش تعداد بیماران مبتلا به سیروز و سرطان کبد (HCC) را در پی خواهد داشت. در مقایسه با بروز سایر بیماری های کبدی، درصد بیشتری (۳۵ تا ۵۰ درصد) از HCC هایی که در NASH ایجاد می شوند، قبل از ورود به مرحله سیروزیس، وارد مرحله سرطان هپاتوسیت ها خواهند شد. در نتیجه، مرحله استئاتوهپاتیت غیرالکلی یک مرحله اصلی از بیماری کبد چرب است و در صورت عدم درمان رشد تومورها در این مرحله بسیار سریع بوده و کمتر قابل درمان خواهد بود. در سطح جهانی، شیوع NAFLD حدود ۲۵٪ تخمین زده می شود و بالاترین میزان در خاورمیانه و آمریکای جنوبی و کمترین آن در آفریقا است. NAFLD معمولا با چاقی مرکزی همراه است (تقریبا ۸۳٪ از بیماران) (فریدمن و همکاران، ۲۰۱۸). NAFLD یک اصطلاح کلی است که شامل مجموعه ای از شرایط کبدی می باشد که از نظر شدت آسیب و فیبروز ناشی از آن متفاوت است. در این میان، استئاتوز کبدی (کبد چرب) به تنهایی به عنوان NAFL شناخته می شود، و NASH به عنوان یک فرآیند جدی تر با التهاب و آسیب سلول های کبدی (استئاتوهپاتیت) تعریف می گردد. به طور معمول، NASH با فیبروز پرسیلولار همراه است، که ممکن است به سیروز تبدیل شود. اخیرا زیرگروه های دیگری برای NASH تعریف شده اند. بیمارانی که فقط دارای NAFL هستند؛ پیامدهای نامطلوب بسیار پایینی دارند، در حالی که وجود NASH خطرات کبدی و احتمالا پیامدهای غیر مرتبط با کبد را در مقایسه با بیماران مبتلا به NAFL به تنهایی افزایش می دهد. پیامدهای نامطلوب کبدی مرتبط با NASH ممکن است شامل سیروز، نارسایی کبد و کارسینوم سلولی کبدی باشد، در حالی که پیامدهای نامطلوب غیر مرتبط با کبد در درجه اول به افزایش بیماری قلبی عروقی و بدخیمی آن مربوط می شود(رینلا و همکاران، ۲۰۱۶). اگرچه پیشرفت ثابتی در روشن کردن پاتوژنز NAFLD، شناسایی اهداف درمانی و پیشبرد توسعه دارویی وجود دارد، چالش های قابل توجهی وجود دارد که برآورده نشده است و هنوز هیچ عاملی برای این وضعیت تایید نگردیده است. شناسایی افرادی که در معرض خطر NAFLD و NASH هستند، دقیق نیست و دانش کافی در مورد تاریخچه طبیعی، محرک های بیماری زای کلیدی و مدل های بهینه آزمایشگاهی و حیوانی برای القا آزمایشگاهی بیماری و آزمایش عوامل جدید وجود ندارد. همچنین، اعتبار بیومارکرهای پیش بینی کننده خطر بیماری و پاسخ به درمان وجود ندارد و به فوریت مورد نیاز است. در نهایت، اگرچه این زمینه به سرعت به سمت درمان های ترکیبی (مصرف دارو + اصلاح شیوه زندگی) پیش می رود، با این حال افزایش فعالیت بدنی می تواند در درمان این بیماری بسیار موثر باشد (بیرنه و همکاران، ۲۰۱۵). با توجه به سرعت سریع پیشرفت و همچنین چالش های برآورده نشده، این تحقیق تاثیر یک گونه جدید از فعالیت ورزشی بر میزان متابولیسم کبدی در بیماری استئاتوهپاتیت غیرالکلی خواهد بود تا نتایج آن بتواند زاویه تاریکی از چالش های پیش رو را روشن سازد. کلیدواژه:تمرینات تناوبی با شدت بالا،استئاتوهپاتیت غیرالکلی،رژیم پرچرب،فسفوانول کربوکسی کیناز،گلوکونئوژنز
معرفی سخنرانان: نگارنده:ریحانه نعمت الهی استاد راهنما:دکتر هماشیخانی استاد مشاور:دکتر مهین تاج دارا استاد داور:دکتر مقیمی