بهبود پروتکل مسیریابی AODV با استفاده از خوشه یابی

امروزه شبکه های بی سیم به دلیل کاربردهای که دارد که و همچنین سرویس هایی که ارائه می دهد، رشد چشمگیری داشته است. ایجاد شبکه با زیر ساخت باعث محدودیت در شبکه های موبایل می شود. لذا شبکه های بدون زیر ساخت می تواند ایده خوبی برای ادامه مخابرات بی سیم باشد . مسیریابی یکی ازاصلی ترین مفاهیم در شبک های کامپیوتری است هدف در مسیریابی پیدا کردن مسیری بهینه بین مبدا و مقصداست انتخاب مسیر مناسب می تواند به شدت در افزایش کارایی شبکه موثر باشد مسیریابی موثر براساس خوشه وانرژی برای ارسال داده در شبکه های ad-hoc متحرک بدون هیچ پایه یا سنسورهای مرکزی و به صورت لحظه ای و آنی شکل می گیرند. در این شبکه ها AODV بهترین مسیر را براساس نقطه مقصد و سنسور مقصد که قرار است داده ها به آنجا ارسال شوندانتخاب می کند. در این مقاله یک روش جدید مبتنی بر خوشه بندی و پیش بینی مسیر در AODV ارائه شده است. در روش پیشنهاد شده، در شرو تمامی سنسورها براساس الگوریتم خوشه بندی kmeans بهبود یافته با الگوریتم کولونی زنبور عسل خوشه بندی می شوند. سپس فراین مسیریابی بهبود یافته مبتنی بر انرژی در AODV اجرا می شوند. این روش روی تعیین سنسورهای هدف یا سنسور هدف تمرکز دارد. سپس را براساس انرژی باقیمانده در هر سنسور در مسیر یا سطح انرژی سنسورهای موجود در مسیر، که اکنون همان سرخوشه ها هستند، تعیین می کند. هر پایانی در مسیر سنسور براساس بسته های درخواست شده و بسته های و بسته های پاسخ داده شده مسیر پیام را پیدا خواهد کرد. پس از این که بسته پاسخ مسیر از یک سنسور انتهایی توسط یک سنسو ر در مسیر مربوطه دریافت شد فرآیند ایجاد خوشه مسیر صورت می گیرد تاانتقال داده ها مقصد انجام شود در پروتکل پیشنهاد شده با ایجاد خوشه مسیر سنسورهایی که در مسیر نیسند اجازه ارسال داده را ندارند. البته داده ها یا پیام ها از مقصد تا سنسورهای تحت پوشش در شبکه ارسال خواهندشد. در مقایسه با سایر پروتکلهای مسیریابی پروتکل پیشنهادی به عنوان یک پروتکل غیر فعال AODV بهبود یافته دارای پارامترهای ارزیابی بهتری نسبت به پروتکل های مشابه مثل AODV دارد.

کلیدواژه ها:

و AODV ، ارسال داده MANET- ، الگوریتم های مسیریابی- پروتکل مسیریابی