بررسی تاثیر مداخلات آموزشی- رفتاری پیرامون خواب شیرخوار بر کمیت خواب شیرخوار

مقدمه: مشکلات خواب نوزاد با شیوعی نزدیک به 30 % الی 46 % در جوامع مختلف، یکی از رایجترین مشکلات پیش روی والدین میباشد که میتواند پیامدهای منفی هم برای مادر و هم برای شیرخوار به دنبال داشته باشد. با توجه به میزان بالای مشکلات خواب و عدم آموزش کافی در این زمینه، نیاز به دانش و آموزش بیشتر برای والدین احساس میگردد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر مداخلات آموزشی-رفتاری پیرامون خواب شیرخوار بر کمیت خواب شیرخوار می باشد. روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شاهددار و بدون کورسازی است که در آن 92 نفر از مادران دارای شیرخوار 4-2 ماهه که واجد شرایط شرکت در مطالعه بودند از میان مراجعین 6 مرکز بهداشتی جنوب تهران به طور تصادفی به دو گروه 46 نفره مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای گروه مداخله یک جلسه آموزش فردی، کتابچه راهنما، تماسهای پیگیری و برای گروه کنترل نیز یک جلسه آموزشی در زمینه امنیت عمومی نوزاد، یک پمفلت آموزشی مکمل و تماسهای پیگیری هر 2 هفته یکبار در نظر گرفته شد. پیامدهای مورد سنجش در این پژوهش شامل کمیت خواب شیرخوار بود که یکبار قبل و یکبار 8 هفته پساز آموزش مورد ارزیابی قرار گرفت. ابزار استفاده شده در این زمینه دفترچه خواب نوزاد بود که توسط مادر بمدت یک هفته، در دو مرحله قبل از آموزش و سپس 8 هفته پس از اموزش تکمیل گردید. نتایج : از میان 92 نفر شرکت کننده در پژوهش، در پایان اطلاعات 41 نفر در گروه مداخله و 41 نفر در گروه کنترل مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمون آنالیز کوواریانسها نشان داد که در شیرخواران گروه مداخله، طول خواب 24 ساعته 52,25 دقیقه و طول خواب شب 88 دقیقه بصورت معنی داری (P<0.001) بیشتر از گروه کنترل بود. همچنین تعداد بیداریهای شبانه در گروه مداخله در حد معنی داری( P<0.001) کمتر از گروه کنترل بود. بطور میانگین شیرخوارانی که مادرانشان آموزش در یافت کرده بودند 92 دقیقه زودتر از گروه کنترل بخواب رفته بودند که بصورت معنی داری (P<0.001) با گروه کنترل متفاوت بود. نتیجه گیری: آموزش در زمینه خواب شیرخواران میتواند تاثیر بسزایی در خواب شیرخواران و در نهایت آرامش و خوشایندسازی فرایند فرزند آوری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

مداخلات آموزشی-رفتاری ، کمیت خواب نوزاد ، طول خواب شب نوزاد ، تعداد بیداری های شب نوزاد