حمایت سازمانی درک شده در پرستاران شاغل در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان شهرستان رفسنجان در سال 1398
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 683
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SRCCG05_157
تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398
چکیده مقاله:
زمینه و هدف:ترک خدمت کارکنان موجب وقفه در عملکرد سازمان ها شده و هزینه های زیادی را به سازمان تحمیل می کند.یکی از عوامل موثر بر ترک شغل حمایت سازمانی درک شده است .کارکنان در قبال ادراک حمایت از طرف سازمان، با تعهد متقابل نسبت به سازمان، آن را جبران می کنند مطالعه حاضر با هدف تعیین حمایت سازمانی درک شده در پرستاران شاغل در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1398 انجام شد.مواد و روش ها:در پژو هش حاضر پرستاران شاغل در بیماستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان که حداقل یک سال سابقه کار داشته و مایل به شرکت در پژوهش بودند به روش سر شماری وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک سن، جنس و ... ، پرسشنامه حمایت سازمانی درک شده فرم کوتاه 8 سوالی جمع اوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS 18 و آزمونهای اماری توصیفی و استباطی تجزیه و تحلیل شد.یافته ها:نتایج حاکی از ان بود که از 100پرستار شرکت کننده در پژوهش ،60 درصد خانم بوده و در محدوده سنی 30- 40 سالل قرار داشتند. اکثر انان 88% دارای مدرک تحصیلی لیسانس، متاهل 67% ، استخدام رسمی 63% و شیفت در گردش 92% بودند.حادثه حین کار توسط 43 درصد پرستاران ذکر شد که اکثرا از نوع برخورد سوزن بود .میانگین نمره حمایت سازمانی درک شده 06/7±6/13 بود که بیانگر حمایت درک شده ضعیف است.بیش از 60 درصد پرستاران معتقد بودند سازمان برای نقش انان ارزش قائل نبوده و در قدردانی از کوشش های فوق العاده ی انان کوتاهی می کند.بین ویژگی های دموگرافیک پرستاران و میانگین نمره حمایت درک شده انان ارتباط معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری:سطح حمایت سازمانی درک شده پرستاران شرکت کننده در پژوهش پایین بود. شایسته است مدیران و مسولان با اهمیت دادن به نقش پرستاران و قدردانی از تلاش های انان در سازمان، در جهت تعهد سازمانی بیشتر ،جلوگیری از ترک شغل و احساس رضایت شغلی انان تلاش کنند.
نویسندگان
سجاد ضیاالدینی
دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان،ایران
شهین حیدری
استادیار دانشکده پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت سالمندی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان،رفسنجان،ایران
صبا کاظمی
دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان،ایران