مروری بر کاربرد فناوری نوین واقعیت افزوده در آموزش پزشکی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 783

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRCCG05_142

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

چکیده مقاله:

زمینه وهدف: واقعیت افزوده، یک فناوری نوظهور درحیطه تصویرسازی بصری است که به کمک آن می توان اشیا و تصاویر کامپیوتری و مجازی را وارد محیط های واقعی پیرامون انسان کرد. این فناوری با ادغام عناصر دیجیتالی و واقعی، فضای یادگیری نوآورانه ای را ارائه میدهد. این مطالعه با هدف بررسی کاربرد فناوری واقعیت افزوده در حیطه آموزش علوم پزشکی انجام شد.روش جستجو: این مطالعه به روش مروری با جستجو در پایگاه های علمی Science Direct, Springer Link, Web of Science, PubMed با کلیدواژه های Augmented Reality, Medical Education انجام شد. معیار های ورود این مطالعه، مقالات پژوهشی اصیل انگلیسی زبان در بازه زمانی 2019-2000 بود که به طراحی و پیاده سازی سیستمهای مبتنی بر فناوری واقعیت افزوده در راستای آموزش علوم پزشکی پرداخته بود. معیارهای خروج مطالعه نیز، مقالات مروری، پایان نامه، مقالات غیر انگلیسی زبان و یا خارج از بازه زمانی 2019-2000 بود که در نهایت از 40 مقاله به دست آمده ،10 مقاله با توجه به معیارهای ورود انتخاب و بررسی شد.یافته ها: یافته های حاصل از مطالعه 10 مقاله نشان داد که از فناوری واقعیت افزوده در شبیه سازی و آموزش زایمان طبیعی و سزارین، آموزش سه بعدی آناتومی بدن، تصویر سازی ساختار دستگاه تنفس از جمله ریه ها، شبیه سازی بیماری های پوستی و نحوه درمان آن و آموزش کشیدن دندان در دندانپزشکی استفاده می شود. همچنین مطالعات نشان داد که استفاده از فناوری واقعیت افزوده در آموزش پزشکی، تاثیر بسیار بیشتری در آموزش و یادگیری دانشجویان در مقایسه با روش های آموزشی سنتی از جمله مطالعه متون و حضور در کلاس های درسی دارد. از دیگر مزایای استفاده از فناوری واقعیت افزوده، امکان آموزش و ارائه مطالب مفید پزشکی از راه دور به دانشجویان پزشکی و پزشکان مقیم در مناطق محروم و کمتر توسعه یافته است.نتیجه گیری: استفاده از فناوری واقعیت افزوده میتواند نقش مهمی در ارتقای کیفیت آموزش و توزیع عادلانه فرصت های آموزشی بین دانشجویان علوم پزشکی داشته باشد. لذا ضروری است تا برای توسعه زیرساخت های لازم جهت به کارگیری این فناوری در عرصه آموزش پزشکی بیشتر بکوشیم.

نویسندگان

فائزه رحمانی

کارشناس فناوری اطلاعات سلامت، دپارتمان فناوری اطلاعات سلامت، مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی قائم(عج)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.