بررسی تاثیر کرم نانوامولسیونی حاوی اسانس لاواند و عصاره شیرین بیان بر فاکتورهای استرس اکسیداتیو در زخم پوستی عمیق موش صحرایی

زمینه و هدف: تاکنون استراتژی های مختلفی برای بهبود و بسته شدن سریع ضایعات پوستی بهکار گرفته شده است. علیرغم ویژگیهای دارویی بسیار خوب اسانس لاواند و عصاره شیرین بیان، عواملی مانند واکنشهای آلرژیک و زیست تخریب پذیربودن، تجویز آنها به عنوان داروهای مناسب را محدود میکند. ساخت نانوامولسیون راهی برای غلبه بر این محدودیتها میباشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر کرم نانوامولسیونی حاوی اسانس لاواند و عصاره شیرین بیان بر فاکتورهای استرس اکسیداتیو در زخم پوستی عمیق موش صحرایی میباشد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی نانوامولسیون حاوی اسانس لاواند و عصاره شیرین بیان به روش امولسیونسازی خودبهخودی ساخته شد. ابتدا یک ناحیه از پوست پشت گردن 85 سر موش صحرایی نر به مساحت 5/2 سانتیمتر مربع به طور کامل برداشته شد و سپس حیوانات به صورت تصادفی به گروه های زیر تقسیم شدند: 1- کنترل؛ 2- دارونما؛ 3- فنیتویین 1 درصد؛ 4- دریافت کننده کرم نانوامولسیونی حاوی اسانس لاواند و عصاره شیرین بیان؛ و 5- دریافت کننده کرم امولسیونی حاوی اسانس لاواند و عصاره شیرین بیان. پس از 14 روز میزان MDA و آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز بافت زخم اندازه گیری شد.یافته ها: فنیتوئین P=0.004 و نانوامولسیون MDA P<0.0001 بافتی را نسبت به گروه کنترل به طور قابل ملاحظهای کاهش دادند. نانوامولسیون فعالیت آنزیم P<0.0001 SOD را به مقدار قابل توجهی افزایش داد .همچنین نانوامولسیون P<0.0001 و امولسیون P=0.003 افزایش معنیداری در میزان فعالیت GPx نسبت به گروه کنترل نشان دادند.نتیجه گیری: در مجموع میتوان گفت کرم نانوامولسیونی حاوی اسانس لاواند و عصاره شیرین بیان پتانسیل بالقوه ای جهت بهبود زخم پوستی عمیق در مدل موش صحرایی دارد.

کلیدواژه ها:

ترمیم زخم ، نانوامولسیون ، لاواند ، شیرین بیان ، موش صحرایی