سکوت سازمانی

به رغم این که ادبیات رایج در زمینه سازمان و مدیریت، بر توانمند سازی و ایجاد کانال های ارتباطات باز تاکید دارند، اما نتایج تحقیقات نشان می دهند بسیاری از کارکنان از این موضوع شکوه دارند که سازمان های آن ها از ارتباطات، تسهیم اطلاعات و دانش آشکار و پنهان حمایت نمی کنند و این ها همه می توانند دلیلی بر شکست اهداف و برنامه های مدیران در سازمان ها باشد. یکی از موانع مهم در موفقیت برنامه ها و اهداف سازمان، فقدان اطلاعات، فقدان اعتماد و فقدان آن چیزی است که پژوهشگران آن را سکوت سازمانی نام نهاده اند که عبارت است از خودداری از بیان ایده ها، نظرات و اطلاعات راجع به مشکلات سازمانی. اگر زبان ها به حرکت در نیایند، دانشی برای سازمان تولید نمی شود. زبان، ابراز تعامل انسان ها در سازمان ها است. اگر انسان به سازمان روح می دهد و سرمایه استراتژیک آن محسوب می شود، به دلیل آن است که متولیان مقابله با مسائل فراروی سازمان، خود کارکنان هستند. وقتی سکوت، سازمانی را فرا می گیرد، رکود در شبکه های فیزیکی و اجتماعی آن رسوب می کند و مزیت رقابتی سازمان بی معنا می شود. برای تبیین پدیده سکوت سازمانی، معدود پژوهش هایی ارائه شده است. در این مطالعه سعی بر آن است تا به طور مفهومی به این پدیده پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی ، گرایش استراتژیک