تاثیر رفلکسولوژی کف پا بر اضطراب موقعیتی زنان تحت عمل جراحی سزارین، بستری در بیمارستان شهدای خلیج فارس شهر بوشهر

مقدمه: پرستاران به عنوان یکی از مهمترین افراد تیم درمان که بیشترین زمان را با بیمار سپری می کنند، مناسب ترین افراد برای ارائه بهترین راهکار در جهت کنترل اضطراب به بیماران خود هستند. مقایسه تاثیر مداخلات غیر دارویی متفاوت کنترل اضطراب، به شناخت موثرترین، کم هزینه ترین و ساده ترین درمان مکمل یا جایگزین کنترل اضطراب کمک می نماید؛ و فرصتی را فراهم می کند تا پرستاران بتوانند از بهترین روش متناسب با هر گروه از مددجویان استفاده نمایند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رفلکسولوژی بر اضطراب زنان تحت عمل جراحی سزارین، بستری در بیمارستان شهدای خلیج فارس شهر بوشهر انجام گردید. روش: این پژوهش، یک مطالعه کارآزمایی بالینی شاهد دار تصادفی است که در سال 98-1397 بر ر وی 90 زنان تحت عمل جراحی سزارین که در بخش ژنیکولوژی بیمارستان شهدای خلیج فارس بوشهر بستری بودند، انجام شد. نمونه ها به طور در دسترس انتخاب، و به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. تمام واحدهای پژوهش صبح قبل از رفتن به اتاق عمل پرسشنامه مربوط به مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه اضطراب اسپیلبرگ را تکمیل نمودند. پس از برگشت از اتاق عمل، زمانی که دو ساعت از هوشیاری بیمار گذشته بود، مجددا پرسشنامه اضطراب با کمک پژوهشگر تکمیل شد و سپس مداخله آغاز شد. برای هر پا به مدت 10 دقیقه (مجموعا 20 دقیقه برای دو پا ) رفلکسولوژی انجام شد. بلافاصله پس از مداخله مجددا پرسشنامه اضطراب پس از مداخله تکمیل شد. در گروه کنترل سنجش ها به موازات گروه مداخله انجام شد. تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSS ویرایش 19 و آزمون های آماری مجذور کا، تی مستقل، تی زوجی و آنالیز کوواریانس انجام شد. سطح معنی داری در همه موارد کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین دو گروه از لحاظ سنی و متغیرهای جمعیت شناختی کیفی، تفاوت آماری معنی دار وجود ندارد (P<0/05). میانگین نمره اضطراب موقعیتی قبل از مداخله در گروه رفلکسولوژی و کنترل به ترتیب، 64/75±46/9 و6/97±45/15 بود. میانگین نمره اضطراب موقعیتی، پس از مداخله در گروه رفلکسولوژی و کنترل به ترتیب 4/92±38/24 و 5/79±44/00 بود. آزمون تی زوجی نشان داد که در گروه مداخله، میانگین نمره اضطراب با مداخله کاهش معنی دار داشته است (P<0/001؛ t=6/171). اما در گروه کنترل، تفاوت آماری معنی دار دیده نشد (P=0/101؛ t=1/674). آزمون کوواریانس نشان داد که با لحاظ اثر نمره اضطراب قبل از مداخله و همچنین نمره اضطراب صفتی، اثر گروه معنی دار است. یعنی میانگین نمره اضطراب موقعیتی پس از مداخله در گروه رفلکسولوژی کمتر از گروه کنترل بود ( P<0/001؛ F=41/078 ) و مداخله 42/5 درصد از تغییرات اضطراب موقعیتی را تبیین می کند. نتیجه گیری: رفلکسولوژی می تواند باعث کاهش اضطراب پس از سزارین شود. از این درمان مکمل به دلیل مزایایی همچون به صرفه بودن، عدم وجود عوارض، کاربرد آسان و رضایت بیماران، می توان در کنار سایر درمان ها استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، سزارین ، رفلکسولوژی