ویژگی روان سنجی ابزارهای سنجش تحمل ناپذیری عدم قطعیت: یک مطالعه مروری

تحمل ناپذیری عدم قطعیت به عنوان یک ویژگی ذاتی ناشی از مجموعه باورهای منفی درباره عدم قطعیت و پیامدهای آن تعریف شده که دربرگیرنده تمایل به واکنش منفی در سطوح هیجانی، شناختی، و رفتاری به موقعیتها و حوادث نامعلوم است با توجه به گستردگی سازه تحمل ناپذیری عدم قطعیت در ادبیات پژوهشی اختلالهای هیجانی و به خصوص رشد قابل توجه مطالعات در این زمینه در چند سال اخیر، انتخاب ابزار مناسب و دقیق برای اهداف پژوهشی و درمانی مرتبط با این سازه از اهمیت فراوانی برخوردار است.تا کنون جهت سنجش تحمل ناپذیری عدم قطعیت ابزارهایی همچون مقیاس تحمل ناپذیری عدم قطعیت-نسخه 27 عبارتی، مقیاس تحمل ناپذیری عدم قطعیت-نسخه 12عبارتی، پرسشنامه تحمل ناپذیری عدم قطعیت-نسخه 45عبارتی، پرسشنامه تحمل ناپذیری عدم قطعیت اختلال ویژه، مقیاس تحمل ناپذیری عدم قطعیت موقعیتویژه- و مقیاس پاسخ به عدم قطعیت طراحی و اعتباریابی شده اند.هدف این مطالعه آن است که این ابزارها را معرفی کند، تاریخچه کوتاهی از هر کدام ارایه نماید، ویژگیهای روان سنجی هرکدام را به تفصیل بیاورد و در انتهای هر ابزار، ویژگی منحصر به فرد هر کدام را برای استفاده پژوهشگران و درمانگران بیان کند. این کار به متخصصین امکان میدهد تا به فراخور نوع هدفی که دارند ابزار مناسب خود را از میان این ابزارها انتخاب کنند.

کلیدواژه ها:

تحمل ناپذیری عدم قطعیت ، ابزارهای تحمل ناپذیری عدم قطعیت ، اعتبار ، مروری