بررسی حقوقی عده طلاق در فقه امامیه، قوانین موضوعه ایران و حقوق اروپا

عده به کسر عین و فتح دال مشدد، اسم مصدر اعتداد از ریشه عدد است از نظر فقهی، عده عبارت است از: مدتی که زن پس از جدایی از شوهر، در حالت انتظار است. عده یعنی تحملو صبر و خودداری از ازدواج زن بعد از انحلال نکاح تا مدت معین را عده گویند. عده، ریشه عدد به معنای شمارش واحصاء است. در بسیای از کشورهای اسلامی، خصوصا در حوزه قانون مدنی، قوانین شرع حاکم است. یکی از مسایل فقهی موضوع عده می باشد. در مدت عده، چه عده طلاق و چه عده وفات، زنان حق ازدواج مجدد ندارند. عده در تمام مذاهب اصلی مسلم می باشد و تنها در احکام آن اختلافاتی جزیی دیده می شود. در این مقاله ضمن بررسی تطبیقی قوانین عده در ایران براساس فقه امامیه و حقوق اروپا به این سوال پاسخ داده می شود که آیا در قوانین کشورهای اروپایی و آمریکایی مسیله ی به نام عده وجود دارد در پاسخ روشن می شود اصل بر عدم وجود عده است، لیکن جهت پیشگیری از مشکلات ناشی از اختلاط نسب در کشورهای مذکور، تمهیداتی مانند اطاله دادرسی، تفریق جسمانی در خلال رسیدگی به دادخواست طلاق و منع زوجین از ازدواج مجدد به مدت تعیین شده در حکم طلاق، اهداف عده را به گونه ای غیر مستقیم محقق می سازد.

کلیدواژه ها:

عده ، طلاق ، اختلاط نسل ، فقه اسلامی ، قوانین مدنی اروپا