وضعیت ترجمان دانش در دانشگاه علوم پزشکی شیراز

زمینه وهدف: استفاده بهینه از نتایج پژوهش ها ازاهمیت زیادی برخوردار است. از جمله فعالیت هایی که موجب بهبود بهره گیری از دانش حاصل از پژوهش های انجام شده در سطح کشور می شود، ترجمان دانش است. این مطالعه با هدف شناسایی وضعیت ترجمان دانش در دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه ای توصیفی تحلیلی و کاربردی است که به صورت مقطعی درسال 1397 انجام شد. یک نمونه 143 نفری از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز که به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم ونیز نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند،مورد بررسی قرارگرفتند. ابزار جمع آوری داده، پرسشنامه ای 50 سوالی استاندارد ترجمان دانش در 4 بعد بود که روایی و پایایی آن درمطالعات قبلی تایید شده بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS21 و استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی، تحلیل شدند. یافته ها: وضعیت کلی ترجمان دانش 2/64±0/67 در سطح ضعیفی قرار داشت. تولید شواهد قابل استفاده در تصمیم گیری 2/77±0/77 و ترویج استفاده از شواهد 2/33±0/88 بیشترین و کمترین میانگین را به خود اختصاص دادند. همچنین، بین میانگین کلی وضعیت ترجمان دانش به تفکیک جنسیت و نوع مرکز و رتبه علمی، تفاوت آماری معنی دار P<0/05 مشاهده گردید. نتیجه گیری: با توجه به وضعیت نامطلوب ترجمان دانش، ایجاد فرهنگ ترجمان دانش، آموزش انتقال دانش و بهره برداری ازنتایج پژوهش، ایجاد مکانیزم های انگیزشی، وضع فرایندها و دستورالعمل های شفاف و تقویت فضای تبادل میان تولیدکنندگان و استفاده کنندگان و غیر ضروری می باشد.