ارزیابی بهترین سیستم آبیاری با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی (مطالعه موردی: دشت ایذه)

بحران کمبود آب، موضوعی است که باعث ایجاد چالش در مصرف درست و بهینه منابع آب شده است. در این تحقیق تصمیم گیری چندمعیاره MCDM برای استفاده درست از منابع آب به کارگرفته شد. یکی از روش های رایج در تصمیم گیری چندمعیاره، استفاده از روش تصمیم گیری تحلیل سلسله مراتبی است. این روش با در نظر گرفتن معیارها و زیرمعیارهایی و با توجه به اولویت بندی معیارها به روش ساعتی Saaty و محاسبه وزن معیارها و زیرمعیارهای انتخابی به روش میانگین هندسی به سیستم آبیاری امتیاز می دهد. در این تحقیق، دو معیار اقتصادی- اجتماعی و فیزیک مزرعه برای سیستم های آبیاری سطحی و تحت فشار در منطقه دشت ایذه در نظر گرفته شد. معیار اقتصادی- اجتماعی به 4 زیرمعیار تجهیزات موجود در منطقه، هزینه، مهارت کارگران و فرهنگ و معیار فیزیک مزرعه به 5 زیرمعیار آب، اقلیم منطقه، خاک، توپوگرافی و محصولتقسیم بندی شدند. در ابتدا، معیارها و زیرمعیارها با توجه به جدول امتیازبندی سلسله مراتبی از 1 تا 9 امتیازدهی شدند و پس از محاسبه میانگین هندسی وزن نهایی معیارها و زیرمعیارها برای هر گزینه محاسبه و سپس، امتیازها وارد سیستم اطلاعات جغرافیایی شده و نقشه های خروجی برای هر سیستم به دست آمدند. در نهایت، سیستم آبیاری سطحی به عنوان سیستم مناسب دشت ایذه انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، اولویت بندی ، تصمیم گیری GIS ، AHP