بررسی پایداری حشره کش های اسپینوسد، ایمیداکلوپرید و ایندوکساکارب روی تریکوگراما Trichogramma brassicae و T. evanescens

زنبورهای تریکوگراما از پارازیتوییدهای مهم تخم بالپولکداران محسوب شده و به طور گسترده ای در کنترل بیولوژیکی آفات به کار گرفته می شوند در این تحقیق غلظت های توصیه شده مزرعه ای سه حشرهکش اسپینوسد، ایمیداکلوپرید و ایندوکساکارب در شرایط نیمه مزرعه ای روی گوجه فرنگی به روش محلول پاشی تا جاری شدن سم به کار برده شد بر اساس دستور کار گروه IOBC/WPRS به ترتیب در روزهای سوم، پنجم، شانزدهم و سوی و یکم پس از سمپاشی از هر تیمار و تیمار شاهد نمونه های برگی جدا شد ارزیابی اثر تیمار بر اساس مرگ و میر افراد بالغ هر دو گونه زنبور پوس از 24 ساعت قرارگیری در معرض باقیمانده سم انجام گرفت و دوام این حشره کش ها علیه مرحله بالغ یا حساس ترین مرحله زندگی دو گونه زنبور تریکوگراموا تعیین شد نتایج آشکار کرد که ایمیداکلوپرید با ایجاد 25/34 و 26/1 درصد مرگ و میر در کمتر از 5 روز در گونه های T. brassicae و Tevanescens برای هر دو گونه بیدوام بودند ایندوکساکارب با 14/13 و 12/35 درصد مرگ و میر در کمتر از 16 روز در گونه های T. brassicae و T. evanescens جزء آفت کش های کم دوام بود در حالی که اسپینوسد با 13/31 و 12/65 درصد مرگ و میر در کمتر از 30 روز در گونه های T.brassicae و T. evanescensدر گروه ترکیبات با دوام متوسط دسته بندی شد

کلیدواژه ها:

پارازیتویید ، پایداری ، شرایط نیمه مزرعه ای