تاثیر 12 هفته تمرینات تناوبی شدید HIIT بر بیان ژن MTNRMTNR و سطوح انسولین و گلوکز در رت های دیابتی نوع 2

قدمه: ژن MTNR1B با میزان ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است و افزایش بیان آن خطر دیابت نوع 2 را افزایش می دهد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر 12 هفته تمرینات تناوبی شدید بر بیان ژن MTNR1B و گلوکز و انسولین ناشنا در رت های نر ویستار مبتلابه دیابت نوع 2 است. مواد و روش ها: دراین مطالعه از 30 سر رت نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 20 ± 220 گرم، استفاده شد. در طول دوره در شرایط استاندارد یعنی دمای 3 ± 22 سانتی گراد و رطوبت 45 درصد و دوره های 12 ساعته متوالی نور و تاریکی نگهداری شدند. رت ها به سه گروه تقسیم شدند. القای دیابت از طریق محلول نیکوتین آمید و STZ انجام شد و برنامه تمرینی برای یک دوره تمرینات تناوبی شدید به مدت 12 هفته به تعداد 5 جلسه 30 دقیقه ای در هفته بود. غلظت گلوکز به روش آنزیمی رنگ سنجی گلوکز اکسیداز، انسولین به روش الیزا و بیان ژن به روش RT-Real time PCR اندازه گیری شد. نتایج: برنامه تمرینی به کاهش سطوح گلوکز ناشتا و افزایش سطوح انسولین سرم نسبت به گروه دیابتی کنترل منجر شد 001 / 0 = P از طرفی، اجرای تمرینات تناوبی شدید بیان ژن MTNR1B در بافت پانکراس را به میزان 39 درصد نسبت به گروه کنترل دیابتی کاهش داد 023 / 0 = P ارتباط معکوسو معنی داری بین سطوح نسبی بیان MTNR1B و سطوح نسبی انسولین سرم در گروه اینتروال نسبتبه کنترل مشاهده شد 039 / 0 = P= 0/84 r نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دوازده هفته ورزش تناوبی شدید باعث کاهش گلوکز خون و افزایش سرم انسولین و کاهش بیان ژن MTNR1B در بافت پانکراس می شود

کلیدواژه ها:

بیان ژن MTNR1B ، رت های دیابتی نوع 2 ، تمرینات تناوبی شدید ، سطوح گلوکز ، سطوح انسولین