اثر فعالیت در آب و مقایسه آن با تمرین تراباند بر کاربردی ترین آزمون های عملکردی در مردان سالمند مبتلا به استیوآرتریت زانو

مقدمه: سالمندی مرحله ای از سیر طبیعی زندگی انسان است که استیوآرتریت در ان بیشتر به چشم می خورد این مطالعه به منظور تعیین اثر فعالیت در آب و مقایسه ان با تمرین تراباند بر کاربردی ترین آزمون های عملکردی در مردان سالمند مبتلا به استیوآرتریت زانو انجام گرفت. مواد و روش ها: جامعه آماری ، مردان سالمند مبتلا به استیوآرتریت زانو بود که به روش تصادفی ساده از نمونه های در دسترس، تعداد 36 نفر به صورت تصادفی به سه گروه 12 نفری (تراباند، فعالیت در آب و کنترل) تقسیم شدند. آزمودنی ها در دو گروه تراباند و فعالیت در آب به مدت 6 هفته، 4 جلسه در هفته برنامه های تمرینی مربوط به گروه خود را اجرا نمودند. برای اندازه گیری آزمون های عملکردی از سه آزمون عملکردی استفاده گردید. برای بررسی نتایج از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تی زوجی استفاده شد. داده های حاصل از پژوهش با استفاده ازنرم افزار spss،در سطح معنی داری 5 درصد α> 0/05 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج تحقیق حاضر در خصوص شاخص های عملکردی (بالا رفتن از پله، 30 ثانیه نشست و برخاست و 8 فوت راه رفتن)، بین گروه های تراباند و فعالیت در آب با گروه کنترل اختلاف معنی داری بود P=0/05 همچنین مقایسه درون گروهی در گروه تراباند و فعالیت در آب در متغیرهای اندازه گیری شده، اختلاف معنی داری را نشان داد P=0/05 نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شش هفته تمرین تراباند و فعالیت در آب می تواند سبب بهبود در آزمون های عملکردی مردان سالمند مبتلا به استیوآرتریت زانو شود.

کلیدواژه ها:

آزمون عملکردی ، فعالیت در اب ، تمرین تراباند ، استیوآرتریت زانو