مقایسه تاثیر تمرینات عمومی و اختصاصی کمری - لگنی بر کنترل حرکت و درد در افراد داری کمردرد مزمن

مقدمه: هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات عمومی و اختصاصی منطقه کمری – لگنی بر درد و کنترل حرکت کمری لگنی در افراد دارای کمردرد بود. موادو روش ها: جامعه آماری تحقیق شامل بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصصی بودند که 44 آزمودنی با دامنه نسبی 30 تا 40 سال برای انجام تحقیق فراخونده شدند. با توجه به اعمال مداخله، وجود گروه کنترل وانتخاب هدفمند آزمودنی ها به علت ماهیت تحقیق، روش تحقیق حاضراز نوع نیمه تجربی است. قبل و بعد از اجرای دو نوع متفاوت پروتکل تمرینی عمومی و اختصاصی کمری – لگنی، سنجش درد و کنترل حرکت به ترتیب با استفاده از مقیاس بصری درد و آزمون های لوماجوکی از آزمودنی ها به عمل آمد. نتایج با استفاده از تجزیه و تحلیل واریانس یک راهه، تحلیل کوواریانس، تی وابسته و مستقل در سطح معنی داری 0/05 در نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که پروتکل تمرینات عمومی باعث کاهش کمردرد به میزان 37% و بهبود کنترل حرکت کمر به میزان 39% گردید در حالی که این میزان در پروتکل اختصاصی به ترتیب 52% و 53% بود که نشان می دهد برتری در هر دو مورد با تمرینات اختصاصی می باشد. نتیجه گیری: نتیجه این مطالعه نشان داد سامانه کنترل حرکتی در بیماران مبتلا به کمردرد از انعطاف پذیری کافی برخوردار نبوده و در نتیجه این افراد جهت حفظ ثبات حرکتی خود ناگزیر از اتخاذ استراتژی هایی هستند که خود می توانند پیامدهای جدید مخربی برای این بیماران در پی داشته باشند. بعد از انجام تمرینات اختصاصی کمری – لگنی، تغییرات قابل توجهی در درد و کنترل حرکت کمر به وجود آمده است. که می تواند مورد توجه محققان آینده جهت کمک به مراقبت و پیشگیری در بیماران مبتلا به کمردرد قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

کمردرد ، تمرین درمانی ، کنترل حرکات کمر