بهینه سازی ژنراتور القایی تغذیه دو گانه توسط روش اجزای محدود جهت بهبود عملکرد توربین بادی سرعت متغیر

در این مقاله یک ژنراتورهاس القایی تغذیه دوگانه، جهت استفاده در نیروگاه بادی مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا معادلات مربوط به طراحی بهینه این ژنراتور مورد بررسی قرار گرفته و سپس مدلی جهت بررسی عملکرد ژنراتور ارایه شده است. سپس با استفاده از روش اجزای محدود FEM ژنراتور طراحی شده بهینه گردیده است. هدف از بهینه سازی ژنراتور بهبود مشخصه های ولتاژ و جریان خروجی و شکل موج های مربوطه است که درنهایت منجر به بهینه سازی توان خروجی ژنراتور مورد مطالعه می گردد. پارامترهای مکانیکی ژنراتور شامل ابعاد، تعدادشیارها در هر فاز هر قطب، وزن ماشین نیز بهینه شده است. نتایج این بهینه سازی نشان می دهد که با یک بهینه سازی صحیح می توان هزینه های استفاده ازاین ژنراتورها، شامل هزینه مواد استفاده شده و هزینه تلفات را به میزان قابل توجهی کاهش داد. در پایان نیز نتایج بدست آمده از روش اجزای محدود با روش های تحلیلی مقایسه گردیده و مشخص شده است که روش اجزای محدود به عنوان یک ابزار قدرتمند جهت بهینه سازی ژنراتور القایی می تواند مورداستفاده قرار گیرد.همچنین این مطالعه نشان می دهد که بهینه سازی عملکرد این ژنراتور می تواند به بهبود عملکرد مجموعه نیروگاه بادی کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، ژنراتور تغذیه دوگانه ، اجزای محدود ، نیروگاه بادی