مروری بر مفهوم تاب آوری شهری

تاب آوری این روزها به دغدغه مهمی برای شهرها تبدیل شده است؛ به طوریکه توجه و پرداختن به آن در شهرهای خصوصا بلاخیز حایز اهمیت است. با وجود اهمیت این موضوع؛ اما مدیریت شهری در پرداختن به آن ضعیف بوده وبعضا در هنگام وقوع حوادث شهرها خسارات بیشتری را متحمل می کنند. در دورانی از شهرسازی به سر میبریم که اکولوژی کره زمین به طور فزاینده ای تحت تاثیر فعالیتهای انسانی قرار گرفته است. با توسعه شهرنشینی، شهرها به مراکز توجه تبدیل شده اند و تقاضا برای منابع طبیعی و توجه به تاثیرات محیطی جهانی آنها افزایش یافته است. فعالیتهای شهرسازی و برنامهر یزی شهری موجب افزایش فشار بر طبیعت و تضعیف تاب آوری آن شده است که اغلب پیامدهای مخربی برای شهرها و ساکنان آن در پی داشته است. با توجه به مواردی مثل طوفانها و سیلهای اخیر در نقاط مختلف جهان، گرمتر شدن، آلودگی هوا و همچنین افزایش هزینه های انرژی، کاهش ذخیره آب و مواد غذایی نیاز فوری به فعالیت و اقدام تاثیرگذار ضرورت یافته است. به همین دلیل، بسیاری از شهرها اقداماتی در زمینه احیای طبیعت انجام دادهاند و از فعالیتهای پایدار حمایت کرده اند. در واقع، در دو سه دهه اخیر، فرصت مناسبی برای توسعه پایدار جهانی ایجاد شده است. در این میان، تاب آوری و پایداری اهداف اصلی شهرهای آینده خواهند بود. عواقب جبران ناپذیر حوادث طبیعی و آسیبهای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی شهرهای معاصر موجب شده تا مفاهیم پایداری و تابآوری تا حد زیادی به هم مرتبط شوند. روش تحقیق حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی مبتنی بر یافته های سایر محققین میباشد؛ و هدف این پژوهش تبیین مفهوم تاب آوری شهری میباشد.

کلیدواژه ها:

شهر ، تاب آوری ، تاب آوری شهری ، ابعاد تاب آوری